(τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο Από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεοί Λέξεων με το Γόρδιο Χρησμό τους (Επίνειο Νοσταλγίας Μαγικού Ρεαλισμού): Τάσος Κάρτας, Από μηχανής ΘΕΟΙ Λέξεων Επιούσιας Ομοιοκαταληξίας
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεούς ΛΕΞΕΩΝ]
(λεζάντα): Μακριά, πολύ μακριά στα σύννεφα στην Ατλαντίδα γη της Ποίησης, μια φεγγαροντυμένη ελάνθανε στην προσμονή παλίντονου αρμονίας λέξεων, που κόκκαλα δεν έχουν και επιούσιο Ρέμβη ριζώνουν απ’ τον αιώνα κι ως τα ρίγη αυτής της νύχτας που σεληνιάζεται ανερμάτιστα στα σύννεφα του χθεσινού λυγμού…
έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής στην Άτροπο επιθυμία την πρεσβυτέρα των Ποιητών
τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια γράφω και ξαναγράφω αυτόν το Φαύλο Δούρειο Στίχο Λευκή και Απρόσιτη Παρομοίωση σαν την αμείλικτη σιωπή στο αναφορικό φεγγαρόφωτο… απλή σκέψη πτερόεντος λόγου άμεμπτων συμβολισμών… μα ένα παιδί ζωηρό φανατικό για γράμματα «α δεν μ’ αρέσει το τετράστιχο αυτό…» φωνάζει μέσα μου… γράφω και ξαναγράφω αυτόν το Φαύλο Στίχο Ομοιοκαταληξίες Χρυσηίδων Σιωπής άνω σχώμεν ευσεβείς πόθους όλο ανεβαίνοντας ακάλυπτους στίχους κι όλο ξοδεύοντας μαγικές εικόνες ουρανό
ΕΡΜΑΙΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΕΜΜΟΝΗΣ: όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό και ωραία λόγια – να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις εικόνες των ΛΕΞΕΩΝ μας
………………………………………………….