τελευταία ανάρτηση στην ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ σαν κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων)Ρωξάνη Νικολάου, Περισυλλέγω αντικατοπτρισμούς από το λειμώνα των νεκρών κι από τη ζώσα γη
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ]
(λεζάντα): Η μουσική ανάβει σκοτεινά δέντρα σε ξένες χώρες σπαρμένα μεγαλωμένα κι αφημένα στον ίσκιο τους… Σειρά από άδειες λάμπεςμε παρατηρούσαν όλη νύχτα.Ξένο σκοτάδι άλαλο καρφίο ορίζοντας σαρώνει τ’ όνομά μου.Το παράθυρο σιγοτραγουδά:όμορφος φράχτης με τα σάπια φύλλα τουόμορφα που κελαηδούν τ’ ανέστια πουλιά
Ερωτευμένη χλόη
Πυροτεχνήματα στιγμών καθώς εξατμίζονται.
Του αγαπημένου μου τ’ αρέσουν οι θόρυβοι
στην κουζίνα τα πιατικά και τα μαχαιροπήρουνα
όταν συγκρούονται οι σπίθες που βγάζουν
του θυμίζουν τρυφερή ερωτευμένη χλόη
που σπαράζει καθώς σβήνει τη νύχτα ο αυγερινός.
Ταξιδευτές λέει κάθονται στο τραπέζι μας
σε σκονισμένους δρόμους έχουνε βυθίσει
σε σκονισμένους δρόμους έχουνε βυθίσει
την καρδιά τους
ληστές που έστηναν καρτέρι
κι εύκολα έπαιρναν τα μάτια των κοριτσιών.
Τα δευτερόλεπτα που σβήνουν κάνουν τέτοιο θόρυβο.
Αγάπη μου αγάπη μου
είναι ωραία η θαλπωρή της κουζίνας μας.
…………………………………………….