(τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο Από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεοί Λέξεων με το Γόρδιο Χρησμό τους (Επίνειο Νοσταλγίας Μαγικού Ρεαλισμού): Τάσος Κάρτας, Σύναξη μοναξιάς ανθρώπων εις το θεαθήναι των λέξεων
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεούς ΛΕΞΕΩΝ]
(λεζάντα): μας χωρίζουν άμαχες λέξεις εκατομμύρια έτη φωτός ετοιμόρροπη σιωπή, εύφημη χρεία στιχάκια αλληλέγγυα στην ποιητική τους αναδίπλωση στιγμές με τη λάμψη της αστραπής αιώνες με τη σφοδρότητα της καταιγίδας άπω βούκινο ερημίας έσω
με υποτάσσει η πεμπτουσία των ανατροπών
με διαπερνάει σειρήνα Φαντασίας και Λόγου
ποιήματα μηρυκάζουν άλλα ποιήματα,
γραμμική άβατων στίχων
στ΄ άδυτο περιθώριο άλλων στίχων προτρέχει
κύκνειοι κάλυκες οργασμού
λάμνουν τη μεροληψία τους
εις τι θεαθήναι των λέξεων
πόθος αναστενάρης μέσα σ’ άλλους πόθους που κάπως ξέρει από μελαγχολία…
………………………………………………….
