Τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο ΓΙΑΝΤΕΣδηλαδή το ξέρω, πάρτε μαζί σας νερό το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία:
![]()
(λεζάντα): Το αίμα χύνεται στο βωμό μου άφθονο. Απ’ το πρωί ως το βράδυ ακούω τα απελπισμένα μουγκρίσματα των ζώων που θυσιάζονται για χάρη μου. Έτσι φαντάζονται οι πιστοί μου πως θα δείξω επιείκεια και πως θα μαλακώσω την οργή μου, αν κάπου έχουν αμαρτήσει. Άλλοι πάλι κάνουν μ’ αυτόν τον τρόπο την ανταλλαγή τους ελπίζοντας να χύσω το αίμα των εχθρών τους και να εκδικηθώ για πάρτη τους. Γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Και η φύση τού θεού ίδια είναι κι αυτή, εφόσον θεοί και άνθρωποι από την ίδια μήτρα βγαίνουμε.
Είναι ακατανόητη η ανθρώπινη ψυχή, τόσο γενναιόδωρη άλλοτε κι άλλοτε τόσο ποταπή.
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΓΙΑΝΤΕΣ]
(λεζάντα): Το αίμα χύνεται στο βωμό μου άφθονο. Απ’ το πρωί ως το βράδυ ακούω τα απελπισμένα μουγκρίσματα των ζώων που θυσιάζονται για χάρη μου. Έτσι φαντάζονται οι πιστοί μου πως θα δείξω επιείκεια και πως θα μαλακώσω την οργή μου, αν κάπου έχουν αμαρτήσει. Άλλοι πάλι κάνουν μ’ αυτόν τον τρόπο την ανταλλαγή τους ελπίζοντας να χύσω το αίμα των εχθρών τους και να εκδικηθώ για πάρτη τους. Γιατί αυτή είναι η φύση του ανθρώπου. Και η φύση τού θεού ίδια είναι κι αυτή, εφόσον θεοί και άνθρωποι από την ίδια μήτρα βγαίνουμε.
Καίτη Βασιλάκου, Ο Θεός που αμάρτησε (από τη συλλογή διηγημάτων Αγαπημένε μου Ψυχίατρε)
Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια βρίσκομαι σ’ αυτόν εδώ το ναό που οι άνθρωποι έχτισαν για χάρη μου. Η μνήμη των θεών δεν είναι ίδια με των ανθρώπων και δεν γνωρίζει την αρχή και το τέλος των πραγμάτων.
Στέκομαι εδώ κυρίαρχος και επίφοβος, το Μέγα Είδωλο της πόλης, πέρα από τα αισθητά που κατατρίβουν τους θνητούς και τους συντρίβουν, πάνω από τις εφήμερες ζωές τους και τα πάθη τους.
Μέσα στο ναό μου μπαινοβγαίνουν χωρίς διάκριση πλούσιοι και φτωχοί.Έρχονται κύματα κάθε μέρα οι πιστοί και προσκυνούν, αποθέτουν τις προσφορές τους, γονατίζουν στα πόδια μου και προσεύχονται, μου ζητούν ευημερία, μακροημέρευση και ευτυχία, πράγματα που εννοείται ότι δεν μπορώ να τους δώσω.
Οι έμποροι μου αφιερώνουν πολύτιμα πετράδια και μπαχαρικά, θυσιάζουν μικρά αρνιά και μοσχαράκια και ζητούν προστασία στα μακρινά, επικίνδυνα ταξίδια τους. Οι αρχόντισσες αποθέτουν χρυσά περιδέραια και βραχιόλια και μου μιλούν για τα καθημερινά τους βάσανα, για έρωτες ανεκπλήρωτους, για ένα παιδί που δεν λέει να γεννηθεί στο σπίτι τους και για τις μικρές, κρυφές αρρώστιες τους.
………………………………..
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ με κλικ ΕΔΩ