Τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο: ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ ΤΟΣΑ ΘΑΥΜΑΤΑ: Μίλτος Σαχτούρης, Φλογισμένος δρόμος, το παιδί με την ουρά κι ο δαίμονας με την παρθένα
![]()
(λεζάντα): Τότε το άσπρο περιστέρι μ’ άγρια δόντια σα σκύλος ούρλιαξε μέσα στη νύχτα… Δεν είμαι δένδρο, δεν είμαι πουλί, δεν είμαι σύννεφο
άναβε
ο ήλιος
πέφτανε
τα λέπια του όλα
λαμπερά
κι άναβε
η ρόδα η μαύρη
είχε δυο πικραμένα μαύρα χείλια
όλη τη νύχτα άναβε ο ήλιος
όλη τη νύχτα έκαιγε το μαύρο άστρο έκαιγε
και σε φιλούσε
γύριζε γύρω-γύρω στο κρεβάτι
κι έκλαιγε
γύριζε γύρω-γύρω στο κρεβάτι
και σε φιλούσε
η μαύρη ρόδα γύριζε
η μαύρη ρόδα έτριζε
γύριζε γύρω-γύρω τ’ άστρο το παλιό
το μαύρο τ’ άστρο το απελπισμένο
………………………………………..
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ]
(λεζάντα): Τότε το άσπρο περιστέρι μ’ άγρια δόντια σα σκύλος ούρλιαξε μέσα στη νύχτα… Δεν είμαι δένδρο, δεν είμαι πουλί, δεν είμαι σύννεφο
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΑΣΤΡΟ (από την ποιητική συλλογή ΟΤΑΝ ΣΑΣ ΜΙΛΩ 1956)
Όταν η νύχτα έμπαινε στην κάμαρά σου
άναβε το μαύρο άστροάναβε
ο ήλιος
πέφτανε
τα λέπια του όλα
λαμπερά
κι άναβε
η ρόδα η μαύρη
είχε δυο πικραμένα μαύρα χείλια
όλη τη νύχτα άναβε ο ήλιος
όλη τη νύχτα έκαιγε το μαύρο άστρο έκαιγε
και σε φιλούσε
γύριζε γύρω-γύρω στο κρεβάτι
κι έκλαιγε
γύριζε γύρω-γύρω στο κρεβάτι
και σε φιλούσε
η μαύρη ρόδα γύριζε
η μαύρη ρόδα έτριζε
γύριζε γύρω-γύρω τ’ άστρο το παλιό
το μαύρο τ’ άστρο το απελπισμένο
………………………………………..