τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΨΕΘΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ: Χριστίνα Κόλλια, Ένα όνειρο γεμάτο από χελιδονοφωλιές που τιτιβίζουν στίχους
(λεζάντα)Προσπερνώντας αγέρωχα τον αντίδικο χρόνο συλλαμβάνω αλήθειες σε κλεμμένα κατάστιχα. Ερωμένη του «Θέλω» περιπαίζω στις σιέστες του «Αντέχω» το πολυπαθές «μπορώ»: Λέξεις υπόδικες στο κελί της φωτιάς. Με πόσες εκδορές νομιμοποιείται το ψέμα;» (Χριστίνα Κόλλια, «Κραυγές ζώσες»).
Κενό τίτλου
Ρώτησα αν έχει όνομα.
Τότε ξεδίπλωσες
λόγους – μονολόγους.
Καρικατούρες
σε καύσιμο αναπόδεικτο χαρτί.
Ρώτησα αν έχει όνομα.
Τότε χαμογέλασες
με πολυσήμαντο οίκτο.
Αυλαία
στους αντιρρησίες της σκηνής.
Ανυποψίαστο πλήθος.
Προβολέας.
Χειροκρότημα
……………………………………………..
(λεζάντα)Προσπερνώντας αγέρωχα τον αντίδικο χρόνο συλλαμβάνω αλήθειες σε κλεμμένα κατάστιχα. Ερωμένη του «Θέλω» περιπαίζω στις σιέστες του «Αντέχω» το πολυπαθές «μπορώ»: Λέξεις υπόδικες στο κελί της φωτιάς. Με πόσες εκδορές νομιμοποιείται το ψέμα;» (Χριστίνα Κόλλια, «Κραυγές ζώσες»).
Κενό τίτλου
Είπες έχω ένα όραμα.
Ρώτησα αν έχει όνομα.
Τότε ξεδίπλωσες
λόγους – μονολόγους.
Καρικατούρες
σε καύσιμο αναπόδεικτο χαρτί.
Ρώτησα αν έχει όνομα.
Τότε χαμογέλασες
με πολυσήμαντο οίκτο.
Αυλαία
στους αντιρρησίες της σκηνής.
Ανυποψίαστο πλήθος.
Προβολέας.
Χειροκρότημα
……………………………………………..