τελευταία ανάρτηση στην ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ σαν κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων)Έφη Καλογεροπούλου, Αν σκαρφαλώσεις στο πεύκο, πόσα μέτρα απέχεις από το Θεό
(λεζάντα): Πάνε οκτώ ώρες που… κι εγώ που ανησυχώ πώς θα περάσουν τόσα χρόνια δίχως...
που άνοιγε κι έκλεινε
βαδίζοντας συνέχεια
ανάμεσα σε πόρτες
ανάμεσα σε πόρτες
όλες ίδιες.
Κάποιες άνοιγαν μόνες τους
καθώς πλησίαζε
κι έκλειναν πίσω του
σαν προσπερνούσε.
Για πόσο βάδιζε δεν γνώριζε
ώσπου έφτασε σε μια λίμνη τριαντάφυλλα
τότε έγινε νερό και χύθηκε ανάμεσα
είχα μια επιθυμία, είπε
μα τώρα πια δεν τη θυμάμαι.
Κι όταν δεν είχε άλλο να θυμάται πια
σώπασε.
Μόνο στην απόληξη του δεξιού χεριού
ένα κομμένο καλώδιο τηλεφώνου
έσταζε φωνές
σε ένα αυτοσχέδιο ποτηράκι από χαρτί.
Κρωξίματα γλάρων χύνονταν
στο σκοτεινό του χρόνου
οροπέδιο.
…………………………………………….
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ]
(λεζάντα): Πάνε οκτώ ώρες που… κι εγώ που ανησυχώ πώς θα περάσουν τόσα χρόνια δίχως...
Βάδιζε σε δρόμο έρημο
ανάμεσα σε πόρτεςπου άνοιγε κι έκλεινε
βαδίζοντας συνέχεια
ανάμεσα σε πόρτες
ανάμεσα σε πόρτες
όλες ίδιες.
Κάποιες άνοιγαν μόνες τους
καθώς πλησίαζε
κι έκλειναν πίσω του
σαν προσπερνούσε.
Για πόσο βάδιζε δεν γνώριζε
ώσπου έφτασε σε μια λίμνη τριαντάφυλλα
τότε έγινε νερό και χύθηκε ανάμεσα
είχα μια επιθυμία, είπε
μα τώρα πια δεν τη θυμάμαι.
Κι όταν δεν είχε άλλο να θυμάται πια
σώπασε.
Μόνο στην απόληξη του δεξιού χεριού
ένα κομμένο καλώδιο τηλεφώνου
έσταζε φωνές
σε ένα αυτοσχέδιο ποτηράκι από χαρτί.
Κρωξίματα γλάρων χύνονταν
στο σκοτεινό του χρόνου
οροπέδιο.
…………………………………………….