(τελευταία ανάρτηση στις ΙΣΤΟΡΙΕΣ λέξεων με αρχή μέση και ΓΑΜΑ Λυκείου)ΑΝΤΙ-ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΡΙΑΣ: Ίσως σε πολλά εκατομμύρια χρόνια ο άνθρωπος να γελάει με τα καμώματα του σημερινού «πολιτισμού»
(λεζάντα): Ίσως σε δέκα χιλιάδες χρόνια, σ' εκατό χιλιάδες χρόνια, σ' ενα εκατομμύριο χρόνια, σ' εκατό εκατομμύρια χρόνια,... ο άνθρωπος θα γελάει, θα γελάει, τ' ακούτε, με όλα όσα σκεφτόμαστε, κάνουμε, λέμε, γράφουμε, με όλα όσα αποκαλούμε δόξα, τιμή, μεγαλείο, ηρωισμό, τέχνες, επιστήμες, κάλλος, ισχύ, μεγαλοπρέπεια, θαυμαστό. Ο άνθρωπος θα έχει λησμονήσει τον άνθρωπο. (AntoineWiertz, Λογοτεχνικά έργα)
Από τη μια, έχουμε τα δεδομένα προβλήματα του νομοσχεδίου, που συνοψίζονται στην πλημμελή προστασία των θυμάτων ρατσιστικής βίας και την παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης από παραφθορές του εγκλήματος της άρνησης της γενοκτονίας. Ωστόσο, πλέον, πριν από την όποια κριτική στα προβλήματα αυτά, χρέος του δημοκρατικού κόσμου είναι να ερμηνεύσει την «αντι-αντιρατσιστική» σπουδή της ελληνικής Δεξιάς και να θέσει τη Ν.Δ. ενώπιον των πολιτειακών της ευθυνών για τον εκφυλισμό της δημοκρατικής πολιτικής κουλτούρας στην Ελλάδα της κρίσης. Αλήθεια, τι να φοβάται η ελληνική Δεξιά από ένα τέτοιο νομοσχέδιο που δεν φοβήθηκαν το ομογάλακτά της κόμματα στην Ευρώπη; Μήπως βλέπει, κάπου στο βάθος, τον εαυτό της στη θέση του κατηγορούμενου;
Τι φταίει για το ρατσισμό;
Για τον ρατσισμό ευθύνεται η άνιση κατανομή εξουσίας στις κοινωνίες ανάμεσα σε συλλογικότητες, με όποια ιδιότητα και αν διακρίνονται: ταξική, φυλετική, θρησκευτική, κοινωνική, εθνική, σεξουαλική κλπ. Mε δεδομένη αυτήν τη θέση, βλέπουμε τρεις αντιρατσιστικές διεξόδους:
…………………………………………
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΙΣΤΟΡΙΕΣ λέξεων με αρχή μέση και ΓΑΜΑ Λυκείου» με κλικ ΕΔΩ
