(τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο «ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ και ΕΠΙΚΟΛΛΗΣΗ: διυλίζοντας εικόνες λέξεων και καταπίνοντας την πολυσημία των χρωμάτων τους»:Ο αγώνας για την ελευθερία των ανθρώπων εν μέσω μνημονίων
(λεζάντα): Τις συνέπειες της κρίσης και της μνημονιακής πολιτικής τις βιώνουμε άμεσα και καθημερινά σε μια σειρά πεδίων. Στο παραγωγικό, στο διεθνοπολιτικό, στο κοινωνικό, στο πολιτικό, στο δημοσιονομικό, στο πολιτειακό. Αυτό που συχνά και επικίνδυνα μας διαφεύγει είναι κάτι ακόμα βαθύτερο, που συνιστά αποτέλεσμα όλων των παραπάνω: η εμπέδωση μιας διαδικασίας πλήρους αλλοτρίωσης της ανθρώπινης φύσης και συνεπεία αυτής η γέννηση ενός νέου προτύπου, πλήρως ανελεύθερου ανθρώπου.
Η αλλοτρίωση βεβαίως είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό και κάθε άλλο παρά άγνωστο υπήρξε το φαινόμενο στην κοινωνία μας.Η καπιταλιστική κρίση ωστόσο και η μνημονιακή στρατηγική περαιτέρω βύθισης στη φτώχεια, στην ανεργία, στο περιθώριο και στην απαξίωση της πλειοψηφίας του λαού διεισδύουν στον εσώτερο πυρήνα της ανθρώπινης φύσης. Διαμορφώνουν το φοβικό, αποπροσανατολισμένο, αδύναμο και γι' αυτό εν τέλει υποταγμένο άνθρωπο.
Φοβικό, διότι υφίσταται ένα βομβαρδισμό απειλών για τη δουλειά του- αν έχει- την επιβίωσή του, την οικογένειά του, τα προσωπικά του όνειρα που “κηρύσσονται” απραγματοποίητα. “Μαθαίνει” ότι είναι έρμαιο του εργοδότη- νυν ή πιθανού- του, του άδικου νόμου, των κανιβαλικών κανόνων της αγοράς, της βίας.
Αποπροσανατολισμένο, διότι………………… ……………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Αμείλικτη Ευεργεσία Σιωπής» με κλικ ΕΔΩ
