(τελευταία ανάρτηση στο ΓΙΑΝΤΕΣ)
![]()
(λεζάντα): Σ’ ένα πέτρινο σπίτι στη Χώρα της νήσου Σκιάθου ο παππούς μας ο κυρ-Αλέξανδρος μετρούσε τις αντοχές του στην κορυφαία μάχη του βίου, την τελική, αυτήν με τον Άρχοντα του Άδη, όπου από την έκβασή της κανείς θνητός δεν εξήλθε μέχρι σήμερα νικηφόρος. Σωνόταν πια το λαδάκι του!
Θωμάς Κοροβίνης, Το Αγγελόκρουσμα (η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου)
Ήταν η επόμενη της πρωτοχρονιάς του 1911
Ξαπλωμένος σ’ ένα στρώμα παλιό, ριγμένο κατάχαμα, ακουμπισμένος στην φαρδιά μαξιλάρα που υποστήριζε για καιρό τα αποκαμωμένα του μέλη, φαινόταν σαν να είχε πιάσει κρυφή κουβέντα με ξωτικές δυνάμεις ή σαν να είχε βυθιστεί στην προσευχή.Είχε πλέον επέλθει ο απόλυτος κάματος της ψυχής και η σχεδόν ακαμψία του σώματος. Ενίοτε άφηνε το βλέμμα του να υπογραμμίζει με πικρή στοργή την όψη και τα παραστήματα των τεσσάρων αδελφάδων του που του παραστέκονταν και την εικόνα του Αι-Γιάννη του Ερημίτη, όπου, μισοτυλιγμένος με την αρνοπροβιά, κοίταζε το περιβάλλον με μιαν ελαφρά επιτίμηση στο καρβουνιασμένο του βλέμμα, ωσάν σε κάτι να έχουν σφάλει τα πάντα. Ενίοτε ο ασθενής χάιδευε με τη ματιά του χαμηλή τη λιτή επίπλωση της κάμαρας: μια φθαρμένη ξύλινη τράπεζα, τρεις ψάθινες καρέκλες, ένα σκαμνί, ένα κουμάρι για το νερό και ένα πυρωμένο μαγκάλι. Έκαιαν τα κάρβουνα στο μαγκάλι, έκαιαν και κάνα δυο κούτσουρα στο τζάκι, κρύο βαρύ. Τον περιέλουε ο προθανάτιος ίδρος, το σύγκρυο. Η ψυχή του αγκιστρώθηκε στο αναμνηστικό μιας ανεπίδοτης αγάπης.
«Αρρώστησα, ξαρρώστησα, και πήγα να πεθάνω, δεν βάσταξε η καρδούλα μου να ελθείς να δεις τι κάμω;»
Έφευγε η ψυχή του και το ’νιωθε. Μας εγκατέλειπε «ξένος του κόσμου και της σαρκός»,όπως είχε ο ίδιος δηλώσει.
«Αχ, κάθε αμαρτία έχει και τη γλύκα της»,ψιθύρισε. Κατόπιν βούλιαξε – με εξαίρεση κάποιες αναστάσιμες εκλάμψεις – σ’ έναν παραληρηματικό μονόλογο, έως να παραδώσει το πνεύμα:
Ο Θεός, ο Θεός μου, προς σε ορθρίζω. Εδίψησέ σε η ψυχή μου, ποσαπλώς σοι η σαρξ μου εν τη γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω».
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΓΙΑΝΤΕΣ δηλαδή το ξέρω, Πάρτε μαζί σας νερό το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία» με κλικ ΕΔΩ
