ΣΩΜΑΤΑ πλασμένα με μοναξιά ΟΝΕΙΡΩΝ και ΟΝΕΙΡΑ ενός λεπτού μαζί στο λίγο ενός Κόσμου α-ΣΩΜΑΤΩΝ:
«Η απόσταση μεταξύ των σωμάτων δεν είναι κανόνας του χορού είναι ο βραδύς ψαλμός της προσέγγισης το αμήν της βαθύφωνης έλξης. Χάρη στην εξαίρετη ακουστική της σμίλης βοά διατυμπανίζεται το σύρσιμο της σάρκας προς το χυμώδη καρπό της ενώσεως»!..
Πρόκειται για τον ποιητικό ορισμό της Κικής Δημουλά που μ’ αυτό τον περίτεχνο τρόπο εγκωμίασε τη Φιλόξενη Περίπτυξη. Σ’ άλλο κλίμα και εποχή, η χηρευάμενη κυρία Πανδώρα του Τάκη Σινόπουλου «βαθιά σαλεύοντας ημίκλειστη μες στο πλατύ φεγγάρι του χειμώνα» μιλούσε μόνο «Περί Σώματος»!..
Δηλαδή, υπάρχει ο Μαρξ υπάρχει και η σαρξ (Ανδρέας Εμπειρίκος) καθώς επίσης υπάρχουν και τα πεθαμένα ποιήματα που διψάνε σαν σκυλιά το μεσημέρι (Γιάννης Κοντός).
Περί Σωμάτων, λοιπόν, και η μικρή Ανθολογία Ποιημάτων που ακολουθεί όπου, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συναντώνται και τέμνονται με Υλικά Ονείρων: «Σώματα που είναι πλασμένα με Μοναξιά και Όνειρα με προσδοκία Συναντήσεων»!..
Γιατί, «σαν ξημερώνει», όπως είπε ο Μανόλης Πρατικάκης επιγράφοντας το παραπάνω δίπολο «το σώμα μας είναι σκεπασμένο από δαχτυλιές του ουρανού»
«Γίνε, λοιπόν, κορμί, γίνε κορμί, αυτή η βλαστήμια των ποιητών η προσευχή… από τότε που η ΣΙΩΠΗ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ και άλλα ασήμαντα περιστατικά και
«Ξαφνικά, μια μέρα, βγήκε από το σώμα του και το ’δε ως ξένος, κι ήτανε τόσο θλιβερό και τσακισμένο, σαν αδειανό σακί, που το λυπήθηκε και είπε μέσα του πάλι να χωθεί, να στηρίξει ακόμη λίγο» (Αργύρης Χιόνης)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΑΝΘΟΛΟΓΙΑΣ με αλφαβητική σειρά:
· Αγγελάκη Ρουκ Κατερίνα: Το πλαστικό πράγμα, Διπρόσωπο Σώμα και Όταν το σώμα από τον Ενάντιο Έρωτα,
· Αγγελάκης Ανδρέας: Καρτεσιανή Λογική από τη Μεταφυσική της μιας Νύχτας,
· Αδαλόγλου Κούλα, Δάχτυλα που αγγίζονται και ριγούνε με την προϊούσα οσμή μιας απομάκρυνσης, επιλογές από τη συλλογή Εποχή Αφής
· Αφεντουλίδου Άννα: Στραγγίζω το αίμα να γλεντήσω το σώμα σου, από τη συλλογή Ελλείπον Σημείο
· Βαγενάς Νάσος: Το σώμα σου είναι μια πόλη που έχει αρπάξει φωτιά, το σώμα μου είναι ένα όμποε που παίζει Βιβάλντι
· Βαρβέρης Γιάννης: Μοναχική Γεωγραφία Σώματος και το Σώμα μου κι εγώ,
· Βέης Γιώργος, Η διαρκής έκπληξη Ερώτων που έχουν μέλι στους αφαλούς
· Βολκώφ Θεοδόσης: Όποιες μορφές κι αν πάρεις Σώμα πάντα θα ομοιοκαταληκτείς με κάποιο Χώμα,
· Γκολίτσης Πέτρος, Σώμα μετά από Σώμα από τη συλλογή του Σκάζοντας Κρέας
· Δαράκη Ζέφη, Φυσάει αέρας φιλί μου, παλιό σκοτάδι Σώμα μου, από τη συλλογή Η Σπηλιά με τα βεγγαλικά 2014
· Δεράκα Άννα, Σταθμοί, Αυτά τα μικρά ρήγματα πάνω στο Σώμα της
· Δημητριάδης Δημήτρης: Σώμα που δεν μπορεί να μιλήσει για το σώμα,
· Δημουλά Κική: Σ’ εσένα αίφνης απευθύνομαι από τη συλλογή Το Τελευταίο Σώμα μου
· Ελύτης Οδυσσέας: Γεννήθηκα για να ’χω τόσα από το Μικρό Ναυτίλο,
· Εμπειρίκος Ανδρέας: Όταν το Σώμα, Καιόμενη Βάτος αναγαλλιάζει και φλέγεται τότε από τα πέρατα της Οικουμένης μήνυμα φτάνει μέγα,
· Ευθυμιάδης Γιάννης: Μια εξαίσια φωνή είναι το ποθητό σώμα του Ποιήματος (από τα Γράμματα στον Πρίγκιπα) και Πάνω στο σώμα σου κυλάει το μελάνι
· Θάνογλου Ελευθερία Το Κόκκινο Παλτό από τη συλλογή Οι πέντε εποχές του Κόκκινου (2017) και Κλειστά σώματα, Μοιρολόγια κι Αποκαθήλωση από τη συλλογή Αναπαράσταση (2019)
· Θεοδώρου Ελευθερία, Τα άδεια Σώματα φωλιάζουν σ’ εκκωφαντικές σιωπές
· Ιωαννίδου Ειρήνη: Δείπνο από τη συλλογή Σώμα Δρομολόγιο, Ιωάννου Θωμάς: Φοράς πάλι το ίδιο σώμα
· Καβάφης Κωνασταντίνος, Ποιήματα περί Σωμάτων, που θυμούνται όχι μόνο πόσο αγαπήθηκαν αλλά και πόσο γυάλιζαν μες στα μάτια επιθυμίες κρυφές
· Καλογεροπούλου Έφη, Αυτή ταξιδεύει στο σώμα της νιώθει ελευθερία κι ασφάλεια, είναι το σπίτι της το ξέρει
· Καπλανη Βικτωρία αποσπάσματα από τη Μικρή Σειρήνα στην Πόλη
· Καραντώνη Χριστίνα, Σε κλοιό Σώματος ασφυκτικό διαρκώς
· Καρούζος Νίκος: Μετέωρος ή τα σώματα στη ζούγκλα από τη συλλογή Ο Υπνόσακος
· Κάρτας Τάσος: Στο ίδιο μήκος χρώματος με την ορμή των στίχων από τη συλλογή Ένας στίχος που είναι να βγει
· Κασκάλη Δώρα Φορώ τη σάρκα σου φανελάκι σφιχτό που μ’ ανάβει, τρία ποιήματα από τη συλλογή Κάπου ν’ ακουμπήσεις
· Καστρινάκης Γιώργος: Φωνήεντα Σώματα με τα χέρια τους σύμφωνα,
· Κατσίρη Κατερίνα Με έρωτα και έρωτα από τα Αόρατα Τοπία,
· Κοντός Γιάννης, Δεν με χωράει το Σώμα μου και Τι κάνω το σώμα μου όλη μέρα
· Κουτσουμπέλη Χλόη Το σώμα της Γυναίκας Ύψιλον από τη συλλογή Το Σημείωμα της οδού Ντεσπερέ και άλλα ποιήματα
· Κουτσούνης Στάθης επιλογές από την ενότητα Σωματομετρία της συλλογής Στιγμιότυπα Σώματος
· Κυρτζάκη Μαρία, Σώμα-Γυμνό: Τι ποίημα ότι θα έγραφα για σένα, Σώμα μου
· Κωσταρέλη Ευτέρπη Επιστολές από το Βόρειο Σέλας
· Λάλου Αγγελική, Μετεξεταστέοι στην Γραμματική των Σωμάτων,
· Λάρρυ Κουλ, Το εκμαγείο των Σωμάτων κι ένα Όνειρο που ονειρεύεται τον εαυτό του
· Λεοντάρης Βύρων, Όμως εσύ κορμί μου που χάνεσαι γυμνό κερί μες σ’ άδεια ποιήματα
· Λουκίδου Ευτυχία-Αλαξάνδρα, Άγια του Σώματος Σιγή, τρία ποιήματα από τη συλλογή Αφόρετα Θαύματα
· Λυμπέρη Κλεοπάτρα, Το Σώμα κουβαλάει το αποθανείν σαν το σπίτι του, από το βιβλίο της Το Μηδέν σε Φωλιά, Γαβριηλίδης 2018 και το Ενάρετο Σώμα από τη Μικρή Φιλαρμονική, Ίκαρος 1993
· Μάρκογλου Πρόδρομος, Εύκολο περισσότερο να ξαπλώνεις το σώμα βορά στους πεινασμένους από τη συλλογή Χ ωροστάθμηση
· Μήτσορα Μαρία, Το ακατοίκητο Σώμα από τα διηγήματα Από τη μέση και κάτω
· Μπακονίκα Αλεξάνδρα, Σαν σε έκσταση, σε βακχικό παραλήρημα, θα πήγαιναν σπίτι της για έρωτα, από τη συλλογή Ηδονή και Εξουσία 2009
· Νιάρχος Θανάσης, Κορμιά στην αμμουδιά με κενό σπασμό, ενώ εγώ σφίγγω τους μηρούς σου από Έρως Έρωτα
· Νικηφόρου Τόλης, Το Τραγούδι του Έρωτα από τη συλλογή Ο Μεθυσμένος Ακροβάτης 1979 και Ανατριχίλα από τη συλλογή το Μαγικό Χαλί 1980
· Ξηρογιάννη Μίνα, Το Ποίημα που σιωπά
· Παμπούδη Παυλίνα, Τέσσερα σημειώματα και ένας Φιλικός Κύκλος
· Παπαγεωργίου Μαργαρίτα, Η Γεωμετρία του Κοχυλιού το Σώμα σου και Κβάντα στο κατώφλι σου μπροστά από τη συλλογή Μεταπλάσματα
· Παυλίδου Κάκια, Κλειστοφοβία Δασκάλου και Κέντημα από τη συλλογή Δύσκολη Υιοθεσία (το 2ο)
· Πόταρη-Ταϋγέτη Σοφία, Τα ωραία μάτια και τα Χείλη ή το Στήθος και ο Λαιμός με ποτίζουνε αφιόνι και Ιερή Συνουσία από τη συλλογή Δηλητήριο σε Μέλι
· Σαραντάρης Γιώργος, Ω Χίμαιρα το Σώμα
· Σαχτούρης Μίλτος Η σκηνή από τη συλλογή Με το πρόσωπο στον τοίχο,
· Σεφέρης Γιώργος Ρίμα από τη Στροφή του,
· Σινόπουλος Τάκης, Τα καλύτερα Σώματα είναι εκείνα τα γυμνά που αλλάζουν θέση όταν ανάβουμε το φως
· Σκιαθάς Αντώνης Σελίδες Ημερολογίου για το κάλλος των παρουσιών
· Τόλιας Γιάννης, Ιερουργώ με ευλάβεια εξοντωτική στη μυσταγωγία του σώματος
· Τρούλη Γεωργία Ον/ Είδος προς καταστροφή, από τη συλλογή Πριν Εισέλθετε, Βεβαιωθείτε, Σαιξπηρικόν 2013
· Φυτιλή Λίνα, Κάθε λέξη στο Ποίημα είναι ένα Σώμα, στο οποίο πρέπει ν’ αφεθείς με λατρεία,
· Φωστιέρης Αντώνης, Εδώ χρειάζεται μια Σάρκα που να ξέρει την καθαρεύουσα των αισθημάτων
· Χειμωνάς Γιώργος, Θα έρθει καιρός που τα σώματα των ανθρώπων θα συννενωθούν
· Χρονάς Γιώργος, Νύχτα θα επιστρέψουμε στα Σώματά μας
· Χρονιάρη Μαρία Πρόβα Αντοχής σ’ ένα Σώμα Κενό από την Αγέννητη Γη της
Η ανθολογία εμπλουτίζεται συνεχώς με νέες επιλογές
Στίχοι δι’ ευχών του Αγίου Σώματος Λοιπόν!...
Και, Πινακωτή, πινακωτή έλα απ’ το άλλο μου το Σώμα με αιφνίδια έκλαμψη της ματαιότητας των μεγαλείων…
Κι όμως μια λέξη μόνο μεταμορφώνει το φεγγάρι σε Σονάτα του Σεληνόφωτος.
Γι’ αυτό «δέξου λίγο φιλόξενος, άγγιξε με!..
Άγγιξε με, (γιατί…) με τι φιλόξενη δύναμη, τι πειθώ έχει σμιλευτεί σ’ αυτά τα σώματα ομόφωνη η ανάγκη: ΑΓΚΑΛΙΑΣΕ ΜΕ» (Κική Δημουλά) Οι φωτογραφίες ανάμεσα στα ποιήματα είναι της Μαρίας Νικολάου
