ΒΙΟΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ (οι πίσω μου σελίδες)
Λοιπόν αυτός που γύρευα είμαι:
θαμώνας σε στίχων λυρικά ηλιοστάσια
απ’ το ένα στο άλλο Ποίημα περιδιαβάζοντας
ριπές μονοσύλλαβης ερημίας
(για τον προσεταιρισμό μαγικού ρεαλισμού λέξεων
που «ενθαρρύνουν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν»)
απ’ τα λόγια των Ποιητών φτάνεις πιο εύκολα
στον κήπο με τις αυταπάτες Οδυσσέα Ελύτη
μηδέν εις το πηλίκο υψικαμίνου σώματος
στίλβοντος Ανδρέα Εμπειρίκου,
χρυσή ανταύγεια ονείρου στα μαλλιά
σφαγμένης ερώτησης που δε λέει να σωπάσει Έκτορα Κακναβάτου,
ημερολόγια καταστρώματος Σεφέρηφυλάγουν τη μορφή του ανθρώπου
κι εύφλεκτο εγώ που ατένιζε μάννα εξ ουρανού Μίλτου Σαχτούρη
έως ότου ο κόλπος όλος ερευνηθεί
και μηδίσει το σγουρό εφηβαίο αείφυλλων γυναικών-
Έτσι, με σπασμένες αρτιότητες του Μέσα βίου Έξω
Μεταφερθήκαμε Παραπλεύρως Χλόης Θερμοκηπίου
ερήμην τελευταίου σώματος Κικής Δημουλά-
ψυχή μου διάτρητη, κύμβαλο άλλοθι στη ρότα άσφαιρου τοπίου,
«παλίντονος αρμονίη» Νάνου Βαλαωρίτη
σχέδια για το μέλλον του ουρανού Νίκου Καρούζου
για την ΠΟΡΦΥΡΟΓΕΝΝΗΤΗ ΤΡΕΛΗ ΡΟΔΙΑ,
WWW.ποίηση το μοναδικό πράγμα στον κόσμο
που έχει αιτία.gr/Γιώργος Χειμωνάς@
επινοημένες σαρανταποδαρούσες λέξεις
σαν έτοιμες από ουρλιαχτό.com/Νίκος Εγγονόπουλος…
Εδώ όμως «ξαστοχούν γλυκά τον εαυτό τους»
μικρές «χοηφόρες μεταφορές»,
scrabble νοημάτων μονόλογων,
περίακτοι συμβολισμοί οδοφράγματος σιωπής
που ονειρεύονται την ηχώ της μοναξιάς τους,
ένας στίχος που είναι να βγει…
απλή σκέψη του λέγοντος όνειρα του μη πραγματικού,
ροδόσταμο λάλον ύδωρ γενικής διαιρετικής ετερόπτωτων πόθων Ποίησης
που εξοστρακίζει λίμπιντο και, τελικά, μια πολιτεία πασχαλίτσες
διψώντας την υπέρτατη γενίκευση της δυνατής κραυγής της,
που «Πάντα Ρει» στα Όνειρα επιούσιας ομοιοκαταληξίας με δούρειο χρησμό-Λαιστρυγόνες Κύκλωπες, που κουβανώ on line στο P.C μου,
δοκιμές νάρκης στην εικονολογία ΑΚΡΟΝ ΑΩΤΟΝ ΣΙΩΠΗΣ ΙΩΒΗΛΑΙΟΥ
«που κάμνουνε για λίγο να μη νοιώθεται η πληγή της μοναξιάς».
ΟΙ ΚΑΛΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΛΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ (λέμε τώρα…):
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός πια, θα γράφει στο προφίλ e-λογαριασμών!
Τριάντα πέντε (35) χρόνια συναπτά φιλόλογος σε τάξεις (μορμο)Λυκείων – πλην 28μηνες κληρωτός παρατεταμένης θητείας στον Έβρο
(δύο στο αριστερό Διδυμότειχο bluesτρία και αλλαγή Καβύλη!..)
Με «ιδιαίτερα» ένσημα στην Έκθεση (έτοιμων) Ιδεών (λέμε τώρα…) και αδυναμία θεωρητική σε Λογοτεχνία Κατεύθυνσης από διαστροφή!
Σκοτώνει τώρα ώρες πρωινές ή απογευματινά δειλινά με ποδηλατάδες στη Νέα (και Παλιά) Παραλία (χμ..)
ή τετραγωνίζει φαύλους κύκλους ανά τας ρίμας της γειτονιάς σημειωτόν και βάδην ξανά και τούμπαλιν και οσονούπω…
Κι αφού τις όμορφες στιγμές, από τα πρώτα ξημερώματα μέχρι τα υπερθετικά μεσάνυχτα, δεν έχει άλλη δουλειά ο… διάβολος,
αντιγράφει και επικολλά (παλιά του τέχνη κόσκινο) στιχάκια υπεροψίας και μέθης άδοξων ποιητών με αυτό-αναφορικές αποστροφές στην κατανόηση της ματαιότητας των μεγαλείων:
Παροράματα Συναισθήματος και Σαμποτάζ στην πραγματικότητα για Ένα στίχο που είναι να βγει Έρμαιο Επέκεινα Λερναίας Εμμονής με τον από μηχανής Γόρδιο Χρησμό του…
Εκκύκλημα από μηχανής Λέξεων για αναρτήσεις Χρονολογίου Fb
Λερωμένη Φωλιά Χρυσηίδων Ρέμβης, Πλύνε βάλε Στίχους ν’ αποκρυσταλλώσεις όνειρα στο Υπερώο το μεταφυσικό
Ατέλειωτο Ποίημα πολύφημης (από)Στροφής κι άλλοι Περίακτοι Συνειρμοί
Ψυχή δεν έχεις άλλο καταφύγιο, μονάχα αυτούς τους τοίχους, αυτούς του πέντε στίχους –κι ας είναι μεταφυσική!..
Με αυτά και μ’ αυτά,
Δοκιμές Νάρκης του Άλγους
γεμίζει Χρονολόγια Κοινωνικών Δικτύων (λέγε με fb…) και (δια)κοσμεί σελίδες Ιστολογίων…
προστρέχοντας κι αυτός με τη σειρά του στην Τέχνη της Ποιήσεως
που κάπως ξέρει από φάρμακα που κάμνουνε –για λίγο, λέει ο Ποιητής-
να μη νοιώθεται η Μελαγχολία από το γήρασμα του σώματος και της μορφής.
«Που ’σαι νιότη που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος»!.. («μας γέρασαν προώρως, Γιώργο, το κατάλαβες;»)
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (δηλαδή…)
[ΒΙΟΣ και ΠΟΛΙΤΕΙΑ, αλλά έμεινε με τις λέξεις του ο γέρων!.. Στην εποχή του τρέχα-γύρευε με ΚΛΙΚ ΛΕΠΤΟΜΕΙΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ παντός επιστητού - όλα σε μια προσπάθεια (εξ)ορθολογισμού των e-επαφών μήπως κι αποκτήσει και αυτή η μορφή επικοινωνίας «ονοματεπώνυμο» (ελάχιστο κοινό πολλαπλάσιο) αν, βέβαια υπάρχει ισοδύναμο ενδιαφέρον και φιλική διάθεση με κοινό παρανομαστή τα αμοιβαία like]
ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΚΑΠΟΤΕ ΑΛΛΙΩΣ (άλλοι θ’ αναζητούν να βρουν γιατί είμαι έτσι σήμερα – αύριο τι θα είμαι;)
Συνελόντι ειπειν: το«κ ARTά SOS» είναι σύνθεση ευσεβής από το Κάρτας και Τάσος αλλά στην κυριολεξία της η κατά Βαλαωρίτη στυγνή πραγματικότητα είναι φιλόλογος και θα ήθελε να ξέρει απ’ έξω κι ανακατωτά όλες τις λέξεις, «που ενθάρρυναν τα πράγματα ν’ αρχίσουν να συμβαίνουν»,ΤΟΥΤΕΣΤΙΝ Ποιητής με μύτη Σιρανό και πρόσωπο χασάπικο σαράντα στην αγκαλιά μάγισσας νύχτας που φέρνει στα κλαδιά της Ποιήματα λωτοφάγα- συν-πεμτουσία γαλάζιου ουρανού πλην-εντελέχεια εφηβικού λευκώματος και μ’ ένα σύννεφο ζωσμένη στο μεσοφόρι της λέξη ποντοπόρος ενδόμυχου χειμώνα… Από ΜΗΧΑΝΗΣ περίακτοι συνειρμοί οδοφράγματος σιωπής: πλύνε βάλε ΛΕΞΕΙΣ ν’ αποκρυσταλλώσεις ΟΝΕΙΡΑ στο υπερώο το μεταφυσικό – Ατέλειωτο Ποίημα, Ανέκδοτη Συλλογή, Φαύλος Κύκλος πολύφημης (από)Στροφής… Πολλοί θ’ αναρωτιούνται τι είναι τώρα όλα αυτά… Ποιος ήμουν, ποιος είμαι ή ποιος θα είμαι!.. Αναζητήσεις δίχως σημασία… Το κέρδος είναι ότι (δια) φεύγω διαρκώς… Όπως στην Απόδραση, από το Εγχειρίδιο Ευθανασίας του Τάσου Λειβαδίτη (πρβλ. δυο πορτρέτα που απέχουν μεταξύ τους κοντά τριάντα συναπτά έτη
Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2019