ΜΑΡΣΙΠΟΣ ΠΟΣΙΜΟΥ ΧΡΥΣΟΥ: πέντ’ άρτους Ποίησης δώσε ημίν σημέρον για Έναν στίχο που είναι να βγει (με ΚΛΙΚ στην εικόνα είσοδος στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ):
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με τις 69 ΧΡΥΣΗΙΔΕΣ ΡΕΜΒΗΣ Τάσου Κάρτα όπως ανακυκλώνονται ηλεκτρονικά σ’ αυτό το ιστολόγιο]
ΣΤΑ ΔΙΑΣΕΛΑ ΤΟΥ ΙΑΜΒΟΥ Σ’ ΑΥΤΟ ή Σ’ ΑΛΛΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΠΤΑ ΠΛΕΘΡΑ ΕΠΙΑΣΕ ΠΕΦΤΟΝΤΑΣ Ο ΣΤΙΧΟΣ:
τόσα χρόνια μέρες και νύχτες και πορφυρά μεσημέρια
γράφω και ξαναγράφω αυτόν το Φαύλο Δούρειο Στίχο
Λευκή και Απρόσιτη Παρομοίωση σαν την αμείλικτη σιωπή
στο αναφορικό φεγγαρόφωτο…
απλή σκέψη πτερόεντος λόγου άμεμπτων συμβολισμών
μα ένα παιδί ζωηρό, φανατικό για γράμματα
«α δεν μ’ αρέσει το τετράστιχο αυτό…»
φωνάζει μέσα μου
γράφω και ξαναγράφω αυτόν το Φαύλο Στίχο
Ομοιοκαταληξίες Χρυσηίδων Σιωπής
άνω σχώμεν ευσεβείς πόθους
όλο ανεβαίνοντας ακάλυπτους στίχους
κι όλο ξοδεύοντας μαγικές εικόνες ουρανό
έρμαιο επέκεινα λερναίας εμμονής
στην Άτροπο επιθυμία την πρεσβυτέρα των Ποιητών