(τελευταία ανάρτηση στα ΦΩΤΟΔΕΝΔΡΑ ΛΗΘΗΣ) Κική Δημουλά, Τι είναι προτιμότερο να σε σκέφτομαι ή να ’ρχεσαι καλύτερα απ’ έξω που είναι ασφαλέστερο ποτέ;
(λεζάντα): Δαχτυλικά αποτυπώματα σιωπής: απ’ ότι άργησε να ’ρθει κι από το τι δεν ήρθε χειρότερα μας φέρθηκε αυτό που περιμέναμε τι είναι μη γνωρίζοντας… αχ έτι και έτι ψάχνω όλα τα πιστευτά του κόσμου αλωνίζω να βρω μια δεύτερη φωνή. Απίστευτο πουλάκι έλα μέσα
Αν είσαι μάγισσα όπως πίστευα
πριν ξαστερώσει ο παγετός της ηλικίας
χαρίσου πέφτοντας
πάνω σ’ αυτό που σκέφτομαι
ν’ ανθίσει ανάγκασέ το
κι ένα πουλί ξελόγιασε
επάνω στα κλαδιά της ακοής μου
πείσε το να καθίσει
με μάγια τη φωνή του ανακάτεψε
να κελαηδάει νυχθημερόν κατάφερέ το
κι ας ενοχλείται το αφύσικο
και ας του λέει πάψε θα σε σκοτώσω
εκείνο να μην παύει
να κελαηδάει ατρόμητο γενναία
από το στρες που προκαλεί η γενναιότης
ξερό να πέφτει χάμω
κι ενώ εσύ βροχή μόλις το δεις
να παύεις λυπημένη να κάνεις δεύτερη
-σεκόντο- φωνή
εκείνο να μην παύει
απτόητο να κελαηδά με δύναμη
ακόμα πιο μοναχική
αχ
έτι και έτι ψάχνω
όλα τα πιστευτά του κόσμου αλωνίζω
να βρω μια δεύτερη φωνή
απίστευτο πουλάκι έλα μέσα