ΕΡΜΑΙΟ επέκεινα λερναίας εμμονής Χρυσηίδων ΡΕΜΒΗΣ: Στα συμφραζόμενα χρυσής ανταύγειας ονείρου μικρό άσπρο πανί πόθου σεργιανίζει
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΕΡΜΑΙΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ]
Μιλώ μιαν άλλη γλώσσα διαμελίζοντας ιμάτια προσχήματα: ποίημα καρποφόρο, σαρκοφάγο ποίημα, αυτοαναιρούμενο, υποφαινόμενο, επιμύθιο ήβης αντιθέτων φόβου, ανάμεσα σε μια σκέψη κι ένα φιλί ερήμην… Στα διάσελα του ιάμβου, σ’ αυτό ή σ’ άλλο ποίημα, επτά πλέθρα έπιασε πέφτοντας ο στίχος… Κύκνειοι κάλυκες οργασμού λάμνουν τη μεροληψία τους εις το θεαθήναι των λέξεων… Σημαδιακές κουβέντες, όστρια μοναξιά, στα μάτια σου τα χρόνια λόγια, τα πάθη λάθη σε χέρια γυρίζουν και προπορεύονται απ’ την ανέμη των ποιητών… Τρομάζω στη γλώσσα των ποιητών το άγχος της μετ’ επανόδου διαδρομής, πυρ γυνή και ποίημα τελεσφόρο, κάτι ακόμα που ήταν να ειπωθεί αλλά δεν βρέθηκαν έκπληκτες λέξεις
ΦΥΣΑΕΙ ΟΜΗΡΙΚΗ ΑΥΓΗ ΣΤΟ ΡΟΔΟΠΕΤΑΛΟ ΠΟΙΗΜΑ
πλην ο αφαλός της μοναξιάς υποτελούς αιδοίου ομοιοπαθητική αναμόχλευσηεκείνης της κόκκινης πεταλούδας των αγρώνμε τα φτερά της καστανιέτεςστο χορό των λουλουδιών… θα κυκλοφορήσω στα χέρια σου λευκός;οι παλάμες μου θα γιομίσουν άστρα;το πράσινο φως της πιο μακρινής κατάφασης αργεί;σιωπή και ποίηση εικόνες χιαστίσαν παραμύθι σκιάς ανέμωνμετάξι σιωπής αιώνωνσαν ρέμβη μηδέν αστέρωντρένο κίτρινων φύλλωνμε ΚΛΙΚ στην εικόνα παρακάτω
