ΓΙΑΝΤΕΣ,δηλαδή το ξέρω πάρτε μαζί σας «νερό» το μέλλον μας θα έχει πολλή ξηρασία
Με διυλίζει η επ’ άπειρον ερήμωση που ίσως να φτερουγίσει κατά την έκσταση
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ιστολόγιο ΓΙΑΝΤΕΣ]
ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ τόσα θαύματα ΛΕΞΕΩΝ που περιέχουν το Σύμπαν Καθαρού Ουρανού
Οι κόποι μας χαμένοι λοιπόν και το ταξίδι μια πρόφαση… Μάταια οι ποιητές προσπαθούν να γεμίσουν το κενό με τους στίχους και τις εικόνες τους. Το κενό επανέρχεται πιο άδειο από πριν και ζητάει νέο γέμισμα… Έγραψε τότε ο Ποιητής επάνω σ’ έναν πάπυρο τον… ΟΝΕΙΡΟΚΡΙΤΗ του: ΟΙ ΔΡΟΜΟΙείναι επιθυμίες που φτάνουν ως τον αριθμό της πόρτας του σπιτιού που μένω, είναι το στόμα του θηρίου της φυλακής που ανοίγει να καταπιεί το φταίχτη της καλής συνείδησής του. ΟΙ ΑΝΗΦΟΡΟΙείναι ανήθικες προτάσεις, ΤΑ ΔΕΝΔΡΑείναι συνήθειες, ΤΑ ΦΥΛΛΑαπροσεξίες, ΟΙ ΚΗΠΟΙείναι παρακάλια, ΟΙ ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΕΣείναι περιπέτειες, Τ’ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑυποσχέσεις, ΤΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΑ αμφιβολίες, ΟΙ ΓΕΦΥΡΕΣ είναι μοναχές που προσεύχονται γονατιστές για να τις σπλαχνιστεί ο Κύριος που περνάει επάνω τους σαν σιδηρόδρομος, ΤΑ ΣΠΙΡΤΑείναι μεγαλομανίες, ΤΑ ΦΕΡΕΤΡΑαναχώρηση χωρίς επιστροφή, ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑείναι λαχεία με αγκαλιές για δώρα, ΤΑ ΜΑΤΙΑείναι σωτήρες που με γλιτώνουν από βέβαιο θάνατο… ΓΑΛΑΝΑ ΜΑΤΙΑμε τυλίγανε όπως τυλίγει ο ουρανός τη θάλασσα, όπως τυλίγεται σ’ ένα βουνό ένα σύννεφο, όπως ξετυλίχθηκε η ζωή μου… Το μυστικό της Αλχημείας είναι πώς ν’ ανάψεις στην καρδιά ένα φως που να την καίει σιγά-σιγά ώσπου να γίνει θαλασσιά… [αποσπάσματα από ΕΣΤΙΕΣ ΜΙΚΡΟΒΙΩΝ του Νάνου Βαλαωρίτη κι άλλες επιλογές ποιημάτων ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΥ με ΚΛΙΚ ΕΔΩ ή στην εικόνα παρακάτω:
