(e-πύλη για αναρτήσεις στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΛΕΡΩΜΕΝΗ ΦΩΛΙΑ ΧΑΜΕΝΩΝ ΣΤΙΧΩΝ (πέντ’ άρτους Ποίησης δώσε ημίν σήμερον»: Τάσος Κάρτας (κ ARTά SOS):απλή συνωνυμία άλωσης λέξεων ήτοι Γενική Διαιρετική Πόθων Ποίησης με εκλάμψεις λυρισμού ως στάχτη στα μάτια μιας καταθλιπτικής πραγματικότητας
Σε χίλια δένδρα καθηλωμένη ηδονή βουκολική σκιά παρά θέατρο δάσους
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΜΥΟΣΩΤΙΔΕΣ]
(λεζάντα): ΕΡΜΑΙΟ ΕΠΕΚΕΙΝΑ ΛΕΡΝΑΙΑΣ ΕΜΜΟΝΗΣ: όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει λυρισμό και ωραία λόγια – να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις εικόνες των ΛΕΞΕΩΝ μας
ο πόθος του ποιητή σταλακτίτη το σταλαγμίτη κλεψύδρα ιάμβους μετρά καθώς κοκορόμυαλοι τρυποκάρυδοι σεργιανούν στα χρονοβόρα «τετέλεσται» πανσέληνης αναμονής – από μια κλωστή κρέμεται υπεράριθμο γαλάζιο νόημα σε άσπιλο ουρανό ή σ’ ένα άλλο επίπεδο εκποδών σημειολογία χωρισμών υποδόρια… επιθυμίες λέξεων που με ελεύθερους συνειρμούς στίχων πιάστηκαν στη μέγγενη υπερρεαλισμού… θανάσιμα ψηλώνει των κορμιών η δίνη χέρια εξαρτήματα κλαριών τρύπια ιστορία δάχτυλα όψεις εκδικητικές με προσποιητό οργασμό βλέμματα φωτιά και παρατήρηση
Γηράσκω αεί μέσα σε Μεσσίες στίχων μακριά μιαν άλλη σοφία λέξεων ποθώντας