(τελευταία ανάρτηση στη ΓΥΜΝΗ αλήθεια μιας στιγμής μ’ άδοξο ΤΕΛΟΣ) Τάσος Κάρτας, Ένα στίχο παντογνώστη αφηγητή ονειρεύομαι με εσωτερική εστίαση συν πλην ουσίας
αίφνης ονειροδίαιτο δυο κατά λέξη δισταγμών
μηδέν εις το πηλίκο υψικαμίνου σώματος
με το στιχοπουκάμισο μυριάδων «μνήσθητι»
σμαράγδι υπονοούμενο είλωτα υπερρεαλισμού
Λαιστρυγόνες κύκλωπες δηλαδή
onlineστα έγκατα κτερίσματα της Ρέμβης του P.C. μου
που, βάρδα φουρνέλο, δαγκώνουν τα όνειρα
στις ρώγες μιας λέξης που πάντα ρει…
έτσι αρχίζουν να συμβαίνουν
περίακτοι συμβολισμοί αείφυλλων γυναικών
μεσολαβούν στίχοι εικονολάτρες,
φωτογραφία λεξιθήρας
και η ευπροσήγορη ηχώ της μοναξιάς
ένας ειρμός Μεσσίας εν ριπή σέπαλου
αίρει μεσίστιες απορίες Χρυσηίδων σιωπής
Μα η ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή, λέει ο ποιητής,
έναςΦαύλος Κύκλος λόγων
που πνίγηκαν στο χρυσό πηγάδι της σελήνης,
εκεί όπου
«φαινόμαστε μαύροι και άσπροι και ζούμε τη φθορά
πάνω σε μιαν ελάχιστη πραγματικότητα».
Ό,τι κι αν συναντήσεις όμως στηνe-ΕΝΔΟΧΩΡΑ μου,
μην πεις ότι ηΕΙΚΟΝΑσε ξεγέλασε,
πως φταίνε οι λέξεις,
κλεψύδρες σε τόση μελαγχολία…
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Ανάμεσα σε δυο στιχάκια όνειρο παράπεσε libidoλυρισμός» με κλικ ΕΔΩ
αίφνης ονειροδίαιτο δυο κατά λέξη δισταγμών
μηδέν εις το πηλίκο υψικαμίνου σώματος
με το στιχοπουκάμισο μυριάδων «μνήσθητι»
σμαράγδι υπονοούμενο είλωτα υπερρεαλισμού
Λαιστρυγόνες κύκλωπες δηλαδή
onlineστα έγκατα κτερίσματα της Ρέμβης του P.C. μου
που, βάρδα φουρνέλο, δαγκώνουν τα όνειρα
στις ρώγες μιας λέξης που πάντα ρει…
έτσι αρχίζουν να συμβαίνουν
περίακτοι συμβολισμοί αείφυλλων γυναικών
μεσολαβούν στίχοι εικονολάτρες,
φωτογραφία λεξιθήρας
και η ευπροσήγορη ηχώ της μοναξιάς
ένας ειρμός Μεσσίας εν ριπή σέπαλου
αίρει μεσίστιες απορίες Χρυσηίδων σιωπής
Μα η ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή, λέει ο ποιητής,
έναςΦαύλος Κύκλος λόγων
που πνίγηκαν στο χρυσό πηγάδι της σελήνης,
εκεί όπου
«φαινόμαστε μαύροι και άσπροι και ζούμε τη φθορά
πάνω σε μιαν ελάχιστη πραγματικότητα».
Ό,τι κι αν συναντήσεις όμως στηνe-ΕΝΔΟΧΩΡΑ μου,
μην πεις ότι ηΕΙΚΟΝΑσε ξεγέλασε,
πως φταίνε οι λέξεις,
κλεψύδρες σε τόση μελαγχολία…
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Ανάμεσα σε δυο στιχάκια όνειρο παράπεσε libidoλυρισμός» με κλικ ΕΔΩ