τελευταία ανάρτηση στο Ιωβηλαίο ΛΕΞΕΩΝ που βλέπουν την εικόνα τους κάθε τρεις και τόσο μ’ άλλο στιχοπουκάμισοΣτιγμιότυπο Υποβρυχίου Ψαρέματος: Να προσέχεις το Φιλί, κλέβει Σιωπές και Μυστικά τους.
![]()
(λεζάντα):Εκείνη κατασκήνωσε έξω από την Πόρτα. Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς σύνεργα επιβίωσης. Ξυπόλητη να πατά πάνω στην αντηλιά του αμυδρού Φωτός, που το 'σκαγε απ' την λεπτή χαραμάδα, που δεν επέτρεπε στο πάτωμα να γλύψει τα κάτω χείλη της πόρτας. Πόρτα κλειστή σε απόχρωση Βαθιάς Σιωπής.
Εκείνη στην αρχή μιλούσε μόνη της, για να διώχνει τους Φόβους και για να μην ξεχάσει την Γραμματική και τον Συντακτικό του Συναισθήματος. Σιγά-σιγά άρχισε να μυείται στη μεταξύ τους Σιωπή. Με τον καιρό, μιλούσε μόνο όταν κάποιο πεινασμένο τρωκτικό γήινης Επιθυμίας τής θύμιΖε πως ήταν Άνθρωπος και αυτή η κατάσταση ήταν για δαιμόνια, στοιχειά, ξωτικά παραμορφωμένης Αντοχής. Όχι γι' Ανθρώπους. Στις στιγμές τρέλας κόντευε το πρόσωπό της στο κάδρο με τα πιο μεγάλα Μάτια και ευθυγράμμιζε την εστίαση του Νου με το Βλέμμα του κάδρου. Έπειτα έσκαγε στα γέλια. Τρόμαζε, από τις δονήσεις, τα κεριά της Υπομονής και εκείνα σβήνανε, για να αποδειχθεί πόσο περιττό ήταν το Φως τους μπροστά στο ΠανΣέληνο Φεγγάρι.
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με Ιωβηλαίο ΛΕΞΕΩΝ]
(λεζάντα):Εκείνη κατασκήνωσε έξω από την Πόρτα. Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς σύνεργα επιβίωσης. Ξυπόλητη να πατά πάνω στην αντηλιά του αμυδρού Φωτός, που το 'σκαγε απ' την λεπτή χαραμάδα, που δεν επέτρεπε στο πάτωμα να γλύψει τα κάτω χείλη της πόρτας. Πόρτα κλειστή σε απόχρωση Βαθιάς Σιωπής.
Εκείνη στην αρχή μιλούσε μόνη της, για να διώχνει τους Φόβους και για να μην ξεχάσει την Γραμματική και τον Συντακτικό του Συναισθήματος. Σιγά-σιγά άρχισε να μυείται στη μεταξύ τους Σιωπή. Με τον καιρό, μιλούσε μόνο όταν κάποιο πεινασμένο τρωκτικό γήινης Επιθυμίας τής θύμιΖε πως ήταν Άνθρωπος και αυτή η κατάσταση ήταν για δαιμόνια, στοιχειά, ξωτικά παραμορφωμένης Αντοχής. Όχι γι' Ανθρώπους. Στις στιγμές τρέλας κόντευε το πρόσωπό της στο κάδρο με τα πιο μεγάλα Μάτια και ευθυγράμμιζε την εστίαση του Νου με το Βλέμμα του κάδρου. Έπειτα έσκαγε στα γέλια. Τρόμαζε, από τις δονήσεις, τα κεριά της Υπομονής και εκείνα σβήνανε, για να αποδειχθεί πόσο περιττό ήταν το Φως τους μπροστά στο ΠανΣέληνο Φεγγάρι.
Μετρά ΠανΣελήΝΟΥς. 19 Ολόκληρα Φεγγάρια. Με ποιον παίΖει ο Μεγάλος Σκηνοθέτης, άραγε?
…………………………………………