(τελευταία ανάρτηση στην ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΑΣΤΑΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ) Τάσος Κάρτας, Μαινάδα αμέτρητες φορές και Ποίημα μία…
(λεζάντα): Στο ίδιο μήκος χρώματος με την ορμή των στίχων
στην προσωματική περίοδο του ποιήματος…
ό,τι χάνεις σε ζωή
στύβοντας έμπνευση και σεκλέτια
μεταγγίζει προς τα μέσα
το σπόρο το καλό τον χειρουβίμ:
οιωνοί με τις φτερούγες της κραυγής τους ανοιχτές
οιονεί σιωπή μαρμαρένια κατακλείδα
στον ίδιο παρά φύσιν στίχο…
τρέχον σώμα πρόσω ηρέμα
κάγχασε μέσα απ’ το ακουστικό κοχύλι του
ουραγός πρίγκιπας
βασιλιάς των χορευτών της λίμπιντο
………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Επιδείνωση Άστατου Ποιήματος 69 Χρυσηίδων Ρέμβης» με κλικ ΕΔΩ