(τελευταία ανάρτηση στην ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΑΣΤΑΤΟΥ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ) Τάσος Κάρτας, Φυσάει ομηρική αυγή στο ροδοπέταλο ποίημα
(λεζάντα): Στα συμφραζόμενα χρυσής ανταύγειας ονείρου μικρό άσπρο πανί πόθου σεργιανίζει…
πλην ο αφαλός της μοναξιάς υποτελούς αιδοίου
ομοιοπαθητική αναμόχλευση
εκείνης της κόκκινης πεταλούδας των αγρών
με τα φτερά της καστανιέτες
στο χορό των λουλουδιών
θα κυκλοφορήσω στα χέρια σου λευκός;
οι παλάμες μου θα γιομίσουν άστρα;
το πράσινο φως της πιο μακρινής κατάφασης αργεί;
………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Επιδείνωση Άστατου Ποιήματος 69 Χρυσηίδων Ρέμβης» με κλικ ΕΔΩ