(τελευταία ανάρτηση σ’ αυτό το ιστολόγιο)
Έκτωρ Κακναβάτος, Δεκάξι αγέρηδες χορεύοντας σα σκοινί στα χώματα κι αυτός να αδειάζει όπως η λέξη πέρυσι
(λεζάντα): Ω ποίηση κεραμουργεία με φωνήεντα, έφευγες σφαίρα στον αυτοκινητόδρομο, πιο πολύ αιώρα ή Σέριφος αντίπερα τα χάη κι εγώ το σείστρο… έφευγε κατάρτι η ψυχή μου κι έφτασε στο επιχείρημα: πως τάχα εγώ, σα μέγγενη καρτεσιανή που αιωρείται, σέρνω την περόνη κι ανατινάζεται η κόκκινη η κίτρινη κι η χρυσαφιά από εκατό σημαίες Μακκαβαίων ασήκωτη σε τρίγωνα σαν μαστός αρχαίος
Ανασκαφή (από την ποιητική συλλογή ΔΙΗΓΗΣΗ)
Η λέξη Κέα καταύγαζε το πέλαγο.
Ο τάφος θολωτός. Η λέξη Κέα.
Αλειμμένος λάδι επικούρειος
νυν λιθάνθρακας
φώταε ακόμα ίσα που να βλέπει
που να μη μιλεί
να λιώνει.
Το δαχτυλίδι άφαντο.
Δυο ελληνιστικά εικοσιτετράωρα
τα τελευταία του Αμύντα
λίγα κτερίσματα όχι σπάνια
και κάτι κρύσταλλοι ουρικού οξέος
μια φιάλη, υπογραφή Δομέτιος
δε λέγεται η λύπη των αξίνων…
Ω ποίηση κεραμουργεία με φωνήεντα
έφευγες σφαίρα στον αυτοκινητόδρομο
πιο πολύ αιώρα ή Σέριφος
αντίπερα τα χάη κι εγώ το σείστρο
………………………………………………………..
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΚΑΡΟΥΖΟΣ Νίκος Διάττων ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ Μίλτος Κληρονόμος ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ Έκτωρ Λυγμός ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ Μάνος Ανισόρροπη Μούσα» με κλικ εδώ