(τελευταία ανάρτηση στο ΕΠΙΝΕΙΟ νοσταλγίας μαγικού ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ) Χαμένοι στη μετάφραση της σιωπής των λέξεων
(λεζάντα): Επιδείνωση Άστατου Ποιήματος, ως Ανάπτυγμα Επιφωνήματος (στιλβοντος ποδηλάτου): Μουσκεμένα χιλιόμετρα ιδρωμένης ορθοπεταλιάς (επιτέλους μεταφυσική)
Στα λόγια αλάθητοι οι μάντεις/ποιητές βαλσαμώνουν νόστιμα Όνειρα Φιλιών σ’ ανοιχτά πανιά Στίχων: μικρό Έαρ στου εξαίσιου λυρισμού το Αίνιγμα. Τίποτα, τίποτα που να γράφεται με κεφαλαία κραυγή! Φτάνει και περισσεύει εκκολαπτόμενη μπαλάντα πολυώνυμης Κυριακής, μια (η)μέρα, δηλαδή, που ξεντύθηκε το ήτα της (μη τυχόν παραδεχθεί την ήττα της) και τελικά, ως Άνοιξη με ή χωρίς ΚΛΙΚ υπόσχεται την ανθοφορία της…
…………………………..
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΕΠΙΝΕΙΟ νοσταλγίας μαγικού ΡΕΑΛΙΣΜΟΘ» με κλικ ΕΔΩ