(τελευταία ανάρτηση στην ΑΜΕΙΛΙΚΤΗ ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ ΣΙΩΠΗΣ:άφησέ με να ’ρθω στα έγκατα κτερίσματα ανάλαφρου ίλιγγου ΡΕΜΒΗΣ: Κ.Π. Καβάφης, Είναι υψηλή, πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα
(λεζάντα): Και μες στων άθλιων γηρατειών την καταφρόνια, σκέφτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια που είχε και δύναμη και λόγο κι εμορφιά, πολίτης εις των ιδεών την πόλι!
Το πρώτο σκαλί (από τα ΠΟΙΗΜΑΤΑ του Κ.Π. Καβάφη, Εκδόσεις Ηριδανός)
Εις τον Θεόκριτο παραπονιόνταν
μια μέρα ο νέος ποιητής Ευμένης:
«Τώρα δυο χρόνια πέρασαν που γράφω
κι ένα ειδύλλιο έκαμα μονάχα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι.
Αλλοίμονον, είναι υψηλή, το βλέπω,
πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα
κι απ’ το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θα ανεβώ ο δυστυχισμένος».
Είπε ο Θεόκριτος: «Αυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
να ’σαι υπερήφανος κι ευτυχισμένος.
Εδώ που έφτασες, λίγο δεν είναι,
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμα το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου να ’σαι
πολίτης εις των ιδεών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις Νομοθέτας
που δεν γελά κανένας τυχοδιώκτης.
Εδώ που έφτασες, λίγο δεν είναι,
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα».
………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Αμείλικτη Ευεργεσία Σιωπής» με κλικ ΕΔΩ