(τελευταία ανάρτηση στο ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ εις τον πάτον της ΕΙΚΟΝΑΣ των λέξεων) Για να πετάξεις πρέπει να μάθεις να ονειρεύεσαι
(λεζάντα): Δίδαξέ με τους τρόπους του ανέμου, πώς να ξαπλώνω πάνω του και να υψώνομαι, πότε να αντιστέκομαι και να του κλέβω τη δύναμη… Θέλω, θέλω, θέλω! και εσύ τα ξέρεις αυτά, είσαι Άγγελος.
ΚΟΠΕΛΛΑ: Ήλθε πάλι στον ύπνο μου ο Ιππότης Ποδηλάτης… Το ξέρω από τη μυρωδιά του λάστιχου και του λαδιού που πλημμύρισαν το δωμάτιο. Αυτή η μυρωδιά του με ξετρελαίνει κι αυτός το ξέρει ότι έτσι τον καταλαβαίνω..
Τι θα με διδάξεις, του είπα; Τι θα με διδάξεις απόψε;
Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού αμίλητος.
Να με διδάξεις να πετώ. Να γίνω όπως εσένα…
Εγώ δεν πετώ, μου απάντησε. Για να πετάξεις πρέπει να μάθεις να ονειρεύεσαι
Να μη βιάζεσαι
Να συνηθίσεις σε όνειρα σκληρά, αδάμαστα
Που να πορεύεσαι μαζί τους και να λαχανιάζεις
Να μην λυπάσαι να πονάς
Να αργάσεις την ψυχή σου με τον πόνο και να ελαφρύνει το σώμα σου, να μην πατάς πια στη γη
ΙΠΠΟΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ:Πάλι μου ζήτησε να της φτιάξω χαρταετούς. Μου δίνει τα χρωματιστά χαρτιά, μου δίνει ψαλίδια, κόλλες και με βάζει να κόβω να κολλώ να φτιάχνω σχήματα σαν τα φτερά που δεν έχω… Να τους πετάξουμε μαζί μου λέει, πάρε μαζί σου ψηλά, να τραβήξεις τον σπάγκο και να δω το δωμάτιο να ανεβαίνει σαν αερόστατο… Μάθε με να κρατώ με τη σωστή δύναμη την καλούμπα, να δούμε μαζί τον κόσμο από ψηλά.Δίδαξέ με τους τρόπους του ανέμου, πώς να ξαπλώνω πάνω του και να υψώνομαι, πότε να αντιστέκομαι και να του κλέβω τη δύναμη…
Θέλω, θέλω, θέλω! και εσύ τα ξέρεις αυτά, είσαι Άγγελος.
Τι θα με διδάξεις, του είπα; Τι θα με διδάξεις απόψε;
Κάθισε στην άκρη του κρεβατιού αμίλητος.
Να με διδάξεις να πετώ. Να γίνω όπως εσένα…
Εγώ δεν πετώ, μου απάντησε. Για να πετάξεις πρέπει να μάθεις να ονειρεύεσαι
Να μη βιάζεσαι
Να συνηθίσεις σε όνειρα σκληρά, αδάμαστα
Που να πορεύεσαι μαζί τους και να λαχανιάζεις
Να μην λυπάσαι να πονάς
Να αργάσεις την ψυχή σου με τον πόνο και να ελαφρύνει το σώμα σου, να μην πατάς πια στη γη
ΙΠΠΟΤΗΣ ΠΟΔΗΛΑΤΗΣ:Πάλι μου ζήτησε να της φτιάξω χαρταετούς. Μου δίνει τα χρωματιστά χαρτιά, μου δίνει ψαλίδια, κόλλες και με βάζει να κόβω να κολλώ να φτιάχνω σχήματα σαν τα φτερά που δεν έχω… Να τους πετάξουμε μαζί μου λέει, πάρε μαζί σου ψηλά, να τραβήξεις τον σπάγκο και να δω το δωμάτιο να ανεβαίνει σαν αερόστατο… Μάθε με να κρατώ με τη σωστή δύναμη την καλούμπα, να δούμε μαζί τον κόσμο από ψηλά.Δίδαξέ με τους τρόπους του ανέμου, πώς να ξαπλώνω πάνω του και να υψώνομαι, πότε να αντιστέκομαι και να του κλέβω τη δύναμη…
Θέλω, θέλω, θέλω! και εσύ τα ξέρεις αυτά, είσαι Άγγελος.
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΟΝ της εικόνας του Ποιήματος στίχοι εικονολάτρες, φωτογραφία ΛΕΞΙΘΗΡΑΣ» με κλικ ΕΔΩ