(τελευταία ανάρτηση στο ΕΠΙΝΕΙΟ νοσταλγίας μαγικού ΡΕΑΛΙΣΜΟΥ) Έρμαιο Επέκεινα Λερναίας Εμμονής: Στιγμιαία Διακύβευση Έμπνευσης SMS
(λεζάντα): Επιδείνωση Άστατου Ποιήματος: κι αν μια μέρα, «Νόστιμον Ήμαρ», Συμπληγάδες Μεταφορές Παρομοίωσης, ξεβράσουν λέξεις/βράχια στο «άλλοθι Ποίημα»; (ρητορικός στίχος, «πρόσχημα» αναπνοής Ονείρου)
Σήμερα, κάνω διπλό ΚΛΙΚ στην εντελέχεια της Σιωπής, αλλά αναδύεται Παράθυρο Διαλόγου «Δεν αποκρίνεται»!
Αύριο, όμως, προσδοκώ errorεξέλιξη στην αποτύπωση της Μοναξιάς με liveεκσυγχρονισμό…(κροκοδείλιες Λέξεις, αζιμούθια Σιωπής, συλλαβές Ποίησης, οικουμένη των Γυναικών, Γυμνή Αλήθεια…)
Κανένα χρώμα δεν είναι πιο γαλάζιο από τις λέξεις με χρόνια εμμονή στον εμπρεσιονισμό της εικόνας τους. Ουράνιο Τόξο, που αν γίνει κύκλος, φαύλος θα είναι, κι αν γίνει ευθεία, θα τέμνεται με δέος στο άπειρό της! Σε κάθε περίπτωση, σύμπαντα παράλληλα δεν συναντώνται, ονειρεύονται το ιντερμέδιο τους!
Να θυμηθώ να βάλω από μηχανής συννεφιασμένο τίτλο: μεταφορά πάθους ν’ αρμενίζει μεσοπέλαγα στην ενδοχώρα personalΥπολογιστή: «Το ήμισυ του Παντός μια Κυριακή στο Εκκύκλημα που ρει!»
…………………………..
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΕΠΙΝΕΙΟ νοσταλγίας μαγικού ΡΕΑΛΙΣΜΟΘ» με κλικ ΕΔΩ