(τελευταία ανάρτηση στη ΓΥΜΝΗ αλήθεια μιας στιγμής μ’ άδοξο ΤΕΛΟΣ) Μια ατέλειωτη αρμαθιά ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙΑ για την ανοιχτή Πόρτα της Ποίησης
Ρητορικά (λυρικά) ερωτήματα για έναν Παγκόσμιο Ορισμό της Ποίησης, γιατί «αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο από όλα, δεν στο έχω πει ακόμα»
6]«από το ελάχιστο να φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε:
Μόνο που ’ναι πιο δύσκολο.
Κι από το κορίτσι που αγαπάς επίσης φτάνεις,
αλλά θέλει να ξέρεις να τ’ αγγίζεις
οπόταν η φύση σού υπακούει.
Κι από τη φύση – αλλά θέλει να ξέρεις να της αφαιρέσεις την αγκίδα της (ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ),
7]αν όμως η ΠΟΙΗΣΗ είναι«ανάπτυξη στίλβοντος ποδηλάτου;(ΕΜΠΕΙΡΙΚΟΣ),τότε ίσως «προπατορική χαρούλα η ποδηλάτισσα θα προσπερνάει κάθετα το πρωινό μας Σάββατο αρμενίζοντας όλες τις Ευκτικές στιγμιαίας νοσταλγίας… (κ ARTά SOS)
8]ΚΙ ΟΜΩΣ Η ΠΟΙΗΣΗ είναιμια πόρτα ανοιχτή, για την οποία αιώνες τώρα φτιάχνονται ατέλειωτες αρμαθιές αντικλείδια(ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ),
ΤΑ ΑΝΤΙΚΛΕΙΔΙΑείναι ένας μύθος για την ποίηση και αφηγείται μία επαναλαμβανόμενη ανά τους αιώνες απόπειρα να παραβιαστεί η ανοιχτή της πόρτα. Το πρόσωπο που αφηγείται έχει καθολική εποπτείαστον χώρο που είναι ο κόσμος και στον χρόνοπου είναι από τότε που υπάρχει ο κόσμος.
Η Ποίηση είναι μια πόρτα ανοιχτή
Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν
τίποτα και προσπερνούνε. Όμως μερικοί
κάτι βλέπουν, το μάτι τους αρπάζει κάτι
και μαγεμένοι πηγαίνουνε να μπουν.
Η πόρτα τότε κλείνει. Χτυπάνε μα κανείς
δεν τους ανοίγει. Ψάχνουνε το κλειδί.
Κανείς δεν ξέρει ποιος το έχει. Ακόμη
και τη ζωή τους κάποτε χαλάνε μάταια
γυρεύοντας το μυστικό να την ανοίξουν.
Φτιάχνουν αντικλείδια. Προσπαθούν.
Η πόρτα δεν ανοίγει πια. Δεν άνοιξε ποτέ
για όσους μπόρεσαν να δουν στο βάθος.
Ίσως τα ποιήματα που γράφτηκαν
από τότε που υπάρχει ο κόσμος
είναι μια ατέλειωτη αρμαθιά αντικλείδια
για ν’ ανοίξουνε την πόρτα της Ποίησης.
Μα η Ποίηση είναι μια Πόρτα Ανοιχτή
9]Ποίηση είναι τα όνειρα;Αφού
όλοι μας ονειρευόμαστε πολύ κάθε νύχτα, αλλά το πρωί
έχουμε ξεχάσει το ενενήντα τοις εκατό απ’ όσα έγιναν.
Γι’ αυτό οι ποιητές είναι τόσο σημαντικοί για την κοινωνία.
Οι ποιητές θυμούνται τα όνειρά μας για λογαριασμό μας. (TomRobbins)
……………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Ανάμεσα σε δυο στιχάκια όνειρο παράπεσε libidoλυρισμός» με κλικ ΕΔΩ