(τελευταία ανάρτηση στο ΠΑΡΑΡΛΑΜΑ εις τον πάτον της ΕΙΚΟΝΑΣ των λέξεων) Καλοκαιρία προσχημάτων Αγίου Βαλεντίνου… στη λεξη-βουνοπλαγιά όπου ανθούν αχαλίνωτοι Στήμονες κι αβυσσαλέος Ύπερος
(λεζάντα): Μίλησαν για τον Έρωτα και με τον Άγνωστο αυτό Πόθο που ξαναγνώρισαν… Παρεισφρέουν πάλι οι γλουτοί κι αναστατώνουν για τα καλά τη σύναξη της νύχτας: μπορούμε ν’ αντέξουμε, σήμερα τουλάχιστον κι άλλη δίπατη πραγματικότητα… κάτι από επανάληψη, κάτι από επανάληψη κι έρχεται ο οργασμός να δέσει με το όνειρο της Ρουθ! (Γιώργος Βέης)
Είθε η διάθεση των χρωμάτων να παραμένει πάντα ποιητική στους αιώνες του μέλλοντος και το φως τους ιλαρό να ζεματάει τον κόρφο μας.Είθε κάποιος άγιος Βαλεντίνος ή όποιος άλλος θεός του Έρωτα να επιβεβαιώνεται εσαεί με χαρμόσυνες συνουσίες Ζωής! Ζωή που θα συνεχίζει να αναπτύσσει αρμονικά οξύμωρα τις εικόνες της, που θα μας κάνουν να λατρεύουμε όσους έρχονται σε επαφή με τα όνειρά τους και να ανταμώνουμε με τις ΛΕΞΕΙΣ των ποιητών που παίζουν τα ρέστα τους στην Αγάπη και κερδίζουν ή χάνουν την ψυχή τους. Είθε να υποκλίνεσαι πάντα στην Ωγυγία των μυστικών, ιδίως όταν έρχεται ξαφνικά εκείνο το αλάνθαστο βέλος να καρφωθεί με δύναμη στην καρδιά!
…………………………………..
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΤΟΝ της εικόνας του Ποιήματος στίχοι εικονολάτρες, φωτογραφία ΛΕΞΙΘΗΡΑΣ» με κλικ ΕΔΩ