(τελευταία ανάρτηση σ’ αυτό το ιστολόγιο)
Η ΓΥΝΑΙΚΑ της εποχής μας μοιάζει με χάσμα ΘΡΥΑΛΛΙΔΟΣ
(λεζάντα): Φενάκη η χρησιμότης της βραδιάς: οι νέες που έμειναν ριζωμένες επάνω στα ίχνη τους γονιμοποιούν τις σκιές τους καθώς δυο νεράιδες ασθμαίνουν σαν τετελεσμένα γεγονότα
Μια γυναίκα κάποτε μας σταματά στα κάστρα των ανέμων. Αν δεν γελάσει, πρόκειται να βρέξει άνευ ορίων άνευ όρων
Το ίδιο το όνειρό μας με μας κρυμμένους μέσα στα γαλάζια φύλλα έχει μορφή της γυναικός που μοιάζει με χάσμα θρυαλλίδος.
Έκτοτε άλλαξαν οι καιροί και άλλαξε σχήμα και η γυναίκα.
Έγινε πιο μικρή πιο εναρμονισμένη με τα δικάταρτα καράβια που πλέουν επάνω από τη συμφορά της βιοπάλης.
Στα πόδια της λάμπανε βραχιόλια στο πρόσωπό της δάκρυα στο στήθος τρεις σταγόνες.
Ωραιότερο θέαμα δεν συνάντησε ποτέ ο περιπλανώμενος…
λέξη προς λέξη και σχεδόν διαγωνίως στο φέγγος του άσπιλου στήθους της. Ευχές για τα παραπατήματα των θλιμμένων και των κορυβαντιώντων.
Η τρυφερότης των μαστών μιας εποχής τρανού υπερρεαλισμού
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΚΑΡΟΥΖΟΣ Νίκος Διάττων ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ Μίλτος Κληρονόμος ΚΑΚΝΑΒΑΤΟΣ Έκτωρ Λυγμός ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ Μάνος Ανισόρροπη Μούσα» με κλικ εδώ