(τελευταία ανάρτηση στην ΥΠΕΡΟΨΙΑ και ΜΕΘΗ) Γιώργος Σαραντής, Αναζητώντας μνήμη δροσερή στα δάση των ιστίων
![]()
γυναίκα στη λησμονιά η μισή
η άλλη στο θρύλο
πόλη τεφρή ώρα πικρή
λύπη πλανόδια
μα τι γυρεύουμε στο βραδινό λιμάνι
ανοίγοντας το δρόμο μας μέσα από το περί-
λυπο πλήθος των χωρισμών
αναζητώντας μνήμη δροσερή στα δάση των
ιστίων
- αυτοί που αγαπηθήκανε
μένουνε πάντα νέοι –
γυναίκα ανεπανάληπτη για ότι δεν είσαι
απ’ τους τυφλούς άρπαξες τ’ όνειρο
την ώριμη καρδιά απ’ τους απελπισμένους
μ’ έμαθες να καλώ το θάνατο με τ’ όνομα του
αυτόν τον έλεγες φυγή
τον άλλο το μικρότερο ταξίδι
και το δικό μας έρωτα
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΥΠΕΡΟΨΙΑ και μέθη σαν κατανόηση της ματαιότητας των ΜΕΓΑΛΕΙΩΝ» με κλικ ΕΔΩ
η νύχτα έχει την άπιαστη μορφή
της νοσταλγίαςγυναίκα στη λησμονιά η μισή
η άλλη στο θρύλο
πόλη τεφρή ώρα πικρή
λύπη πλανόδια
μα τι γυρεύουμε στο βραδινό λιμάνι
ανοίγοντας το δρόμο μας μέσα από το περί-
λυπο πλήθος των χωρισμών
αναζητώντας μνήμη δροσερή στα δάση των
ιστίων
- αυτοί που αγαπηθήκανε
μένουνε πάντα νέοι –
γυναίκα ανεπανάληπτη για ότι δεν είσαι
απ’ τους τυφλούς άρπαξες τ’ όνειρο
την ώριμη καρδιά απ’ τους απελπισμένους
μ’ έμαθες να καλώ το θάνατο με τ’ όνομα του
αυτόν τον έλεγες φυγή
τον άλλο το μικρότερο ταξίδι
και το δικό μας έρωτα
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «ΥΠΕΡΟΨΙΑ και μέθη σαν κατανόηση της ματαιότητας των ΜΕΓΑΛΕΙΩΝ» με κλικ ΕΔΩ
