ΜΟΝΑΞΙΑ ονομάζω την ομορφιά ασπρόμαυρου τοπίου που με τριγυρίζει σ’ όλες τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ιστολόγιο ΕΥΦΛΕΚΤΗ νοσταλγία άσκησης συναγερμού και σπονδή στην ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ]
Ο ποιητής δένει μεταξύ τους μ’ όμορφο τρόπο κάποια φανταστικά γεγονότα – που θα μπορούσε να είχε ζήσει σε μια άλλη ζωή –βιώνοντας μ’ ένταση την περιπέτεια της πιο επινοημένης αναγνώρισης-ικανοποίησης σε αρχαία τραγωδία… Εδώ με βλέπεις ανάμεσα στον εαυτό μου, στο κέντρο του εαυτού, γυρίζω γύρω από μια σκιά ψάχνοντας -δεν καταλαβαίνεις τις λέξεις, γιατί θολώνει το νόημα των προτάσεων η καθημερινή απραξία κι η νωθρότητα των ημερών (Τάσος Κάρτας, Σπονδή στην Επικοινωνία, Άρνισσα Έδεσσας – Ιούλιος 1981)