Τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο: ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ ΤΟΣΑ ΘΑΥΜΑΤΑ: Έκτωρ Κακναβάτος, Δεν είναι άλλη όχθη πιο γκρεμός
(λεζάντα): Το δελτίο ανάφερε ευδίαν κατά μήκος ικανοποίηση βροντόσαυρων. Έτσι, με το χάρτη ανάποδα των θρυλικών συμβάντων όδευες ιππότη σε βυθούς σαν έχασες τις σημασίες. Κόβοντας μέσα από καπνοχώραφα πλάκωσε με ποδοβολητό μεσημεριού ξωπίσω σπρώχνοντας άνεμος μονόφθαλμος αλλάζοντας πρόθυμα το θρίαμβο σε αίμα ακάλυπτο με γέμιση φεγγαριού… Ανύποπτος που κόβεται πάνω απ’ το γκρεμό η γέφυρα, βάλθηκα να σας πω σε ρόμβους για του κόσμου το κρασί κι εκείνο το σπαθί που μέσα σε μια νύχτα ονοματίστηκε Λυσίας μ’ εφηβικά σπυριά και τέτοια που σου ’τυχαν κατακαλόκαιρο το χιόνι αθάνατο μέσα στα δένδρα…
Μίασμα μέσα στην πόλη (από την ποιητική συλλογή ΔΙΗΓΗΣΗ)
Άξιος άμωμος κι ετούτος των χελιδονιώνε
ο κανάγιας.
Επιτέλους πόντισον να τελειώνουμε.
Λαμποκοπάει κάτω με το σκήνωμα του ιππότη
ο βυθός.
Γέμιση φεγγαριού η πέτρα.
Κόβοντας μέσα από καπνοχώραφα πλάκωσε
με ποδοβολητό μεσημεριού.
Δεν πρόφταινε να φυλαχτεί το αίμα
ξέμεινε να μονομαχήσει ακάλυπτο.
Άναψε.
Ξωπίσω σπρώχνοντας άνεμος μονόφθαλμος.
Τότες εγώ, εννιά φορές κεφάλι μπηγμένο
στο κοντάρι της θάλασσας
βάλθηκα να σας ειπώ σε ρόμβους
για του κόσμου το κρασί.
Μα τώρα λέω μόνο τούτο: να τελειώνουμε
με δαύτον.
Άειντες.
………………………………………..
Περισσότεραμε κλικ εδώ
(λεζάντα): Το δελτίο ανάφερε ευδίαν κατά μήκος ικανοποίηση βροντόσαυρων. Έτσι, με το χάρτη ανάποδα των θρυλικών συμβάντων όδευες ιππότη σε βυθούς σαν έχασες τις σημασίες. Κόβοντας μέσα από καπνοχώραφα πλάκωσε με ποδοβολητό μεσημεριού ξωπίσω σπρώχνοντας άνεμος μονόφθαλμος αλλάζοντας πρόθυμα το θρίαμβο σε αίμα ακάλυπτο με γέμιση φεγγαριού… Ανύποπτος που κόβεται πάνω απ’ το γκρεμό η γέφυρα, βάλθηκα να σας πω σε ρόμβους για του κόσμου το κρασί κι εκείνο το σπαθί που μέσα σε μια νύχτα ονοματίστηκε Λυσίας μ’ εφηβικά σπυριά και τέτοια που σου ’τυχαν κατακαλόκαιρο το χιόνι αθάνατο μέσα στα δένδρα…
Μίασμα μέσα στην πόλη (από την ποιητική συλλογή ΔΙΗΓΗΣΗ)
Βαθιά του αμφιβληστροειδή ερχότανε
η φωνή:Άξιος άμωμος κι ετούτος των χελιδονιώνε
ο κανάγιας.
Επιτέλους πόντισον να τελειώνουμε.
Λαμποκοπάει κάτω με το σκήνωμα του ιππότη
ο βυθός.
Γέμιση φεγγαριού η πέτρα.
Κόβοντας μέσα από καπνοχώραφα πλάκωσε
με ποδοβολητό μεσημεριού.
Δεν πρόφταινε να φυλαχτεί το αίμα
ξέμεινε να μονομαχήσει ακάλυπτο.
Άναψε.
Ξωπίσω σπρώχνοντας άνεμος μονόφθαλμος.
Τότες εγώ, εννιά φορές κεφάλι μπηγμένο
στο κοντάρι της θάλασσας
βάλθηκα να σας ειπώ σε ρόμβους
για του κόσμου το κρασί.
Μα τώρα λέω μόνο τούτο: να τελειώνουμε
με δαύτον.
Άειντες.
………………………………………..
Περισσότεραμε κλικ εδώ