(τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο Από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεοί Λέξεων με το Γόρδιο Χρησμό τους (Επίνειο Νοσταλγίας Μαγικού Ρεαλισμού): Τάσος Κάρτας, Δεν είμαι παρά το άθυρμα στις κλαίουσες μονομανίες μου
![]()
(λεζάντα): [Αυτοσαρκάζοντας τον αδιέξοδο ποιητικό μου οίστρο δολώνω μ’ άδειους στίχους αγκίστρια SMS μήπως και πετύχω μεστή τη διάθεσή σου για ονειροπολήσεις… Είπαμε όσα δε φτάνει η αλεπού… τα κάνει λυρισμό και ωραία λόγια – να ’χουμε κάτι να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις εικόνες των λέξεων μας με το γόρδιο χρησμό τους… Η Ποίηση του καθενός δική ελπίδα υποτέλειας]
Δεν είμαι παρά το άθυρμα στις κλαίουσες μονομανίες μου
στα χείλια του ασφόδελου
ασωτεύει μια πολιτεία πασχαλίτσες
πλην η ευχή σ’ αυτή τη στιχοπλοκή
πεμπτουσία υπερεγώ
γυρεύοντας παραληρήματα της ποίησης
ό,τι κι αν ζωγραφίζω
οξιές ερειπωμένες πίσω απ’ το κρυμμένο βλέμμα
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με από ΜΗΧΑΝΗΣ Θεούς ΛΕΞΕΩΝ]
(λεζάντα): [Αυτοσαρκάζοντας τον αδιέξοδο ποιητικό μου οίστρο δολώνω μ’ άδειους στίχους αγκίστρια SMS μήπως και πετύχω μεστή τη διάθεσή σου για ονειροπολήσεις… Είπαμε όσα δε φτάνει η αλεπού… τα κάνει λυρισμό και ωραία λόγια – να ’χουμε κάτι να κρυβόμαστε πίσω απ’ τις εικόνες των λέξεων μας με το γόρδιο χρησμό τους… Η Ποίηση του καθενός δική ελπίδα υποτέλειας]
Δεν είμαι παρά το άθυρμα στις κλαίουσες μονομανίες μου
στα χείλια του ασφόδελου
ασωτεύει μια πολιτεία πασχαλίτσες
πλην η ευχή σ’ αυτή τη στιχοπλοκή
πεμπτουσία υπερεγώ
γυρεύοντας παραληρήματα της ποίησης
ό,τι κι αν ζωγραφίζω
οξιές ερειπωμένες πίσω απ’ το κρυμμένο βλέμμα
………………………………………………….
Περισσότεραμε κλικ ΕΔΩ