Τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο: ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ ΤΟΣΑ ΘΑΥΜΑΤΑ: Νίκος Καρούζος, Πόσες, αλήθεια, ηλιαχτίδες είναι ακόμη ως το Τέλος
![]()
(λεζάντα): Η Μήδεια λέει: είμαι γεννημένη να πράξω τους ζεστούς φόνους, ν’ ακούσει απ’ το στόμα μου τη μέσα δικαιοσύνη όπου με καίει στην κάθε ρώγα στα βυζιά με καίει στην ήβη… Μεγάλο δικαστήριο η ορμή και την ακούω θεέ μου… Κάποτε είχα κι εγώ τα όνειρά μου!
πάει με δυόσμο στο στήθος
τώρα που κιόλας γράφω
τι αθόρυβά της τα βήματα ακούγονται
πάει μ’ ένα ελεγείο στο λαιμό η Αντιγόνη.
Έχει να θάψει αγαπημένο αδελφό κι ύστερα να πεθάνει
η αδελφή του Οιδίποδα η κόρη.
Τώρα που κιόλας γράφω (χρόνια και χρόνια τόσες αστραπές…)
βγάζει τρομερή απόφαση ο Κρέων
είναι αυτός ο καιρός
και το κρίμα είναι αυτός πάλι
εξουσία και θάνατος μεσημέρια νεκρά
μα η Αντιγόνη τόσο άχρονη
σαν τελώνης η ταπεινή
με δυόσμο στο στήθος
έχει το φως και τη ζωή,
μόνη στο αίμα ιδρύει την αγάπη
χωρίς να ξέρει πως θα ’ρθει στα χείλη
κάθε που η θυσία θε να λάμπει για τους ανθρώπους
χωρίς να ξέρει τη μεγάλη μοίρα της
η σταυρωμένη.
………………………………………..
[διπλό ΚΛΙΚ στην εικόνα για υπερσύνδεση με ΔΕΝ ΑΝΘΗΣΑΝ ΜΑΤΑΙΩΣ]
(λεζάντα): Η Μήδεια λέει: είμαι γεννημένη να πράξω τους ζεστούς φόνους, ν’ ακούσει απ’ το στόμα μου τη μέσα δικαιοσύνη όπου με καίει στην κάθε ρώγα στα βυζιά με καίει στην ήβη… Μεγάλο δικαστήριο η ορμή και την ακούω θεέ μου… Κάποτε είχα κι εγώ τα όνειρά μου!
Ο ΔΥΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ
Κοπέλα της παντρειάς από τη Θήβα
πάει σ’ ένα τάφο βροχερό ακόμη και σήμεραπάει με δυόσμο στο στήθος
τώρα που κιόλας γράφω
τι αθόρυβά της τα βήματα ακούγονται
πάει μ’ ένα ελεγείο στο λαιμό η Αντιγόνη.
Έχει να θάψει αγαπημένο αδελφό κι ύστερα να πεθάνει
η αδελφή του Οιδίποδα η κόρη.
Τώρα που κιόλας γράφω (χρόνια και χρόνια τόσες αστραπές…)
βγάζει τρομερή απόφαση ο Κρέων
είναι αυτός ο καιρός
και το κρίμα είναι αυτός πάλι
εξουσία και θάνατος μεσημέρια νεκρά
μα η Αντιγόνη τόσο άχρονη
σαν τελώνης η ταπεινή
με δυόσμο στο στήθος
έχει το φως και τη ζωή,
μόνη στο αίμα ιδρύει την αγάπη
χωρίς να ξέρει πως θα ’ρθει στα χείλη
κάθε που η θυσία θε να λάμπει για τους ανθρώπους
χωρίς να ξέρει τη μεγάλη μοίρα της
η σταυρωμένη.
………………………………………..