(τελευταία ανάρτηση στην ΑΛΧΗΜΕΙΑ ΨΕΘΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ) Ανδρέας Εμπειρίκος, Τα σύννεφα της ηδονής μέσα στη δόξα τους καθώς καθρέφτης του καιρού μιας εποχής τρανού υπερρεαλισμού
Τα μούρα (από την ποιητική συλλογή ΕΝΔOΧΩΡΑ Εκδόσεις Γαλαξία 1934)
Αγαπητή σφαδάζουσα και μ’ έναν ήχο
Στο βάθος της σιγής που λιγοστεύει
Κι έπειτα αυξάνει την ψιχάλα των ωρών.
Το φέγγος σαν σουραύλι της αιθρίας
Γεμίζει με τα στάχυα του τα δαχτυλίδια
Που τα φορούν γυναίκες κρεμασμένα
Ανάμεσα στα στήθη τους κι ανάμεσα
Στα δροσερά φυλλώματα της ευτυχίας.
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ « Αλχημεία Ψευδαισθήσεων» με ΚΛΙΚ εδώ
(λεζάντα)Η τρυφερότητα των μαστών: μια γυναίκα κάποτε μας σταματά στα κάστρα των ανέμων. Αν δεν γελάσει, πρόκειται να βρέξει άνευ ορίων άνευ όρων
Τα μούρα (από την ποιητική συλλογή ΕΝΔOΧΩΡΑ Εκδόσεις Γαλαξία 1934)
Σημαδεμένη απ’ το πρωί θα περιμένει
Ορθή στη νύχτα κάθε ψηλαφήσεωςΑγαπητή σφαδάζουσα και μ’ έναν ήχο
Στο βάθος της σιγής που λιγοστεύει
Κι έπειτα αυξάνει την ψιχάλα των ωρών.
Το φέγγος σαν σουραύλι της αιθρίας
Γεμίζει με τα στάχυα του τα δαχτυλίδια
Που τα φορούν γυναίκες κρεμασμένα
Ανάμεσα στα στήθη τους κι ανάμεσα
Στα δροσερά φυλλώματα της ευτυχίας.
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ « Αλχημεία Ψευδαισθήσεων» με ΚΛΙΚ εδώ
Image may be NSFW.
Clik here to view.
Clik here to view.
