(τελευταία ανάρτηση στον Τελευταίο ΣΤΑΘΜΟ εξαίσιου ίλιγγου ΣΙΩΠΗ λέξεων:Οδυσσέα Ελύτη, Αυτούσιος πηγαιμός μιας Προσευχής που την γειτονεύουν ψίθυροι άστρων, πιστό καθρέπτισα των σωθικών μας
(λεζάντα): Είσαι παντού ω αναλλοίωτη φωτοχυσία, μοιράζεσαι τις σκοτεινές μας άρπες άυλο περίβλημα και στην ενωμένη μοναξιά των άστρων έλαμψε καθαρή στιγμή αισθήματα
-β-
Μια προσευχή μεταμορφώνει τα ύψη της
Αλλάζει κοίτη ο χρόνος
Και γυμνούς από έγνοια επίγεια
Σ’ άλλα νοήματα μας οδηγεί
Πού είναι ο σφυγμός του εδάφους
Το αίμα στη μνήμη των προσώπων μας
Ο αυτούσιος πηγαιμός;
-γ-
Των φθαρτών δακρύων απόγονοι
Κωπηλάτες των ματαίων λιμνών
Αφήσαμε το γήινο δέρμα
Και στον ψίθυρο των δένδρων ψαύσαμε
Τα λόγια μας
Για τελευταία φορά
Τώρα στα μέτωπά μας γειτονέψανε άστρα!
………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Αμείλικτη Ευεργεσία Σιωπής» με κλικ ΕΔΩ