(τελευταία ανάρτηση στο ιστολόγιο «ΜΥΟΣΩΤΙΔΕΣ στην ανέμη λέξεων»:Θωμάς Κοροβίνης, Είμαστε ανάμεσα σε δυο παίκτες, τον Τούρκο και τον Έλληνα, και, καταπώς μας παίζουν εκείνοι, εξαρτάται τι θα βρέξει για μας ο ουρανός.
(λεζάντα): Έχω βαθιά τη λαβωματιά, το τραύμα το ανεπούλωτο, τη σαϊτιά τη φαρμακερή του ριζικού μου, που βάλθηκαν να ρημάξουν το βιος μας και να ξεμπερδέψουν πια με τα επιβιώματα του Γένους μας, εκείνο τον καταραμένο Σεπτέμβη, στις 6 του μηνός, την τελευταία –Ίσναλλαχ (άμποτε)- αποφράδα. Το 1955.
Γιλμάζ Γιουνέι
Εκείνος ο Γιλμάζ Γκιουνέι έπαιξε ως πρωταγωνιστής σε κάμποσες ταινίες με μάγκες και με νταήδες, όπως «Κασίμπασαλι» (Ο Κασίμπασαλης), «Χαρατζιμά ντοκούμνα» (Μην αγγίζεις την τιμή μου), προτού να γίνει ο διάσημος σκηνοθέτης κι έπειτα να εξοριστεί στο Παρίσι και να τελειώσει, νέος πολύ, τη ζωίτσα του στα ξένα. Σκέψου τώρα, μπρε μανίτσα μου, πώς γένηκε –ευτυχώς τον προλαβα- ένας Κούρδος, ένας κομμουνιστής, ένας δολοφόνος, ένας «εχθρός και διχαστής του έθνους» -έτσι τον χαρακτήρισε το επίσημο κράτος- τα τελευταία χρόνια, μετά την εποχή του Μουσταφά Κεμάλ και του Ναζίμ Χικμετ, να ξαναθυμίσει με τις ωραίες ρεαλιστικές ταινίες του την Τουρκία στον κόσμο! Και να αποτυπώσει στον κινηματογράφο την τουρκική πραγματικότητα τόσο παραστατικά και φυσικά!
………………………………………………….
Αν σ’ ενδιαφέρει, διάβασε ολόκληρη την ανάρτηση στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ «Αμείλικτη Ευεργεσία Σιωπής» με κλικ ΕΔΩ